و چقد سخته یه چیزی رو از تنها پناهت بخوای،
و اون چیزی که تو میخوای نشه و ازش ناراحت میشی
و با باور به اینکه اون بهترین چیزا رو برات میخواد
و از غم و ناراحتی توی دلت هم احساس گناه کنی
و در این آن احساس میکنم چقدر هنوز خامم و ناپخته
که با پایی پر از لرز و تردید
هنوز هم مردد بر سر دوراهی های عقل و دل قرار میگیرم.
پ