ویرگول
ورودثبت نام
پانته‌آ
پانته‌آ
خواندن ۲ دقیقه·۱ ماه پیش

کلمات۲

🦋

این بار چشم هایت از فرط خستگی، داد و فریاد می‌کنند. به قدری صدایشان زیاد است که سردرد می‌گیری.
تصمیم میگیری برای مدتی نه‌ چندان طولانی، آنها را ببندی؛ از تمام هرج و مرج های اطراف، از تمام خطوط کتابی که با فاصله کم، کنار هم نشسته اند و منتظر اند با دیده شدن، جان بگیرند و معنا ایجاد کنند.

در این حین احساس می‌کنی رابطه ای جدید پیدا کرده ای، با خودت می‌گویی: "آدم ها دقیقا شبیه کلمات هستند. احساس می‌کنند مادامی لحظاتشان معنا دارند و واقعا وجود دارند، که دیده شوند. پس احتمالا ناخواسته، گوشی موبایلشان را بر‌می‌دارند و با شادی، لحظاتشان را ثبت می‌کنند و بعدا، آنها را با دوستانشان به اشتراک می‌گذارند."

حالا چشمانت را باز می‌کنی، با این تفاوت که از این به بعد، با کلمات، همذات‌پنداری می‌کنی.

همانطور که روی تخت دراز کشیده ای به دنبال سایر تفاوت ها و تشابه ها می‌گردی.

با خودت می‌گویی: "هردوی آنها پر از ماجراجویی هستند. این‌گونه که برخی کلمات، معنای مثبت دارند و برخی منفی و دقیقا آدم ها نیز رفتار های متفاوتی از خود نشان می‌دهند."
اما یک تفاوت اساسی وجود دارد. کلمات، منفعل اند. درست در نقطه مقابل آدم ها می‌ایستند.
آنها به دست آدم ها متولد می‌شوند، اما آدم ها، امان از آنها ها. خودشان تصمیم می‌گیرند که چه کسی باشند و دقیقا چگونه بنظر برسند.
گاهی انقدر غرق خود‌ِ آرمانیشان می‌شوند که خود واقعیشان را در پستوی ذهن‌شان، زیر خروار ها خاک دفن می‌کنند. گویی هیچ‌وقت وجود نداشته است.

هنگامی‌که از یک مهمانی شلوغ به خانه بر‌می‌گردی، وقتی احساس می‌کنی چیزی در جای خودش نیست و سنگینی خاصی وجودت را فرا گرفته است، به سمت آینه برو، با کمی دقت متوجه می‌شوی که آن سنگینی، مربوط به وزن ماسک خود‌ آرمانی ات بوده که تمام مدت روی صورتت گذاشته ای و مدتی است که حتی هنگام خواب، آن را از خودت جدا نمیکنی.
آن ماسک تمام خود هایی است که دوست داری باشی و تمام مدت جامعه و فضای مجازی آن را برجسته و محبوب می‌کنند.
زمزمه کنان با خودت میگویی پس شاید دیگران به همین دلیل نگران قضاوت شدن هستند. انگار که می‌ترسند خود واقعیشان را دیگران ببینند. همان خودی که گاهی از خودشان هم پنهانش می‌کنند.
اما او دارد می‌میرد. اگر خیلی از او دور شوند، دیگر نمی‌توانند آن را پیدا کنند و ممکن است برای همیشه، به اعماق ذهنشان سفر کند.

ناگهان به خودت می‌آیی و متوجه می‌شوی استراحتت خیلی طولانی شده است و دیگر وقت کافی برای فکر کردن به موضوعات انتزاعی نداری.

_________________

✨🦋چنل تلگرام من: pnta_rh@

*موافق بودید؟ خوشحال میشم نظرتون رو بگید.

موافقید؟خوشحال میشم نظرتون رو بگید.یشم نظرتون رو بگید.

ماسکخود آرمانیخود واقعیجامعهقضاوت
🦋چنل تلگرام من: pnta_rh@
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید