کمالگرایی

از کمالگرایی متنفرمممم

و متاسفانه یه کمالگرای تمام عیارم

تو همه چی میخوام بهترین باشم

مسابقه اس؟ باید اول بشم

امتحانه ؟ باید بالاترین نمره باشم

ارائه اس ؟ باید بهترین ارائه رو من داشته باشم

و.....

شاید تو خیلیاش موفق هم نبودم ولی همیشه روانمو آزار داده

و ختم شده به اینکه من در آستانه 23 سالگیم اونی نیستم که باید میبودم

اگه بخوام رویامو بگم

دلم میخواست پزشک میبودم یه پزشک فوق العاده متعهد و چیره دست که دغدغه اش بیماراش بودن

یه پزشک که با عشق کار میکنه و برای درمان مریضاش و نجات جونشون معامله نمیکنه

و داشتن یه زندگی زناشویی موفق و زندگی نکردن با والدینم

ولی خب الان نمیدونم کجای زندگیم

کارشناسیمو گرفتم و نتیجه اش شده یه طرح اجباری که احتمالا از دو شنبه باید شروع به کار کنم

و کاملا واضحه که پزشک نشدم ولی هنوز رویای پزشکی و به دوش میکشم...

اسفندماه فارغ التحصیل شدم و به خاطر علاقه ام با همفکری با ح تصمیم گرفتم مجدد کنکور بدم و پزشکی بخونم

از فردا خرداد شروع میشه و من نزدیک یه ماهه که هیچیییی نخوندم

راستش کلا منصرف شدم از خوندن

میدونید چرا؟

چون فکر میکنم عقبم

چون فکر میکنم عرضه هیچ کاری ندارم

چون با خودم میگم اگه قرار بود بشه همون سال اول میشد

چون با خودم میگم تو شکست خوردی

ولی راستش از یه طرفم دلم میگه خیلیا تونستن

دلم میگه حداقل بجنگ

دلم میگه چون استعدادشو داری این عشق به پزشکی تو وجودته

من حتی بین دل و عقلم گیر نکردم

چون خود دلم به تنهایی نمیتونه تصمیم بگیره چی میخواد

فقط میدونم که برعکس همیشه دیگه نمیخوام کمالگرا باشم

پ ن 1: با ح صحبت کردم و میگه باید از دامنه امنم خارج بشم و مسئولیت رویامو به عهده بگیرم

چون معتقده آسون ترین کار هیچکاری نکردنه

پ ن 2: راجب کمالگرایی سرچ میکردو دیدم نشونه های کمالگرایی غیرواقع گرایانه رو دارم مثلا:

کمال گرایی غیر واقع گرایانه می‌تواند زندگی را به ورطه نابودی بکشاند. کمال گرایی واقع گرایانه :

• لذت از زندگی را از شما می گیرد.
• اعتماد به نفس شما را از بین می‌برد.
• انرژی و توانایی انجام کار را از شما می گیرد.
• اشتیاق شما را برای تجربه های جدید می گیرد.
• توانایی رشد و پیشرفت شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد.