دیروز جشن تیرگان بود- روز آب.
امروز روز نوشتن است
بهتر است بگویم روز قلم.
قلم همه جا هست. الان برنامه‌ای تبلیغی برای M3 کامپتیشن استرایت ابرماشینی برای سواری؛ همین طور دارد بغل گوشم وز وز میکند. بعد ماشین برقی و معنی آن برای بچه‌های مدرسه (در آمریکا ۲۶ میلیون دانش اموز هر روزه جابجا میشوند) را می‌گوید. با اینکه برنامه خارجی‌ست و ترجمه شده اما خوب که دقت میکنم می‌بینم عناصر نوشتن ، مقدمه‌چینی، شیوایی ، کلمات قصار ، شیوه های پرداخت و غیره همه را رعایت کرده. می‌بینی اسماعیل!
کاغذ ، درخت، پاک‌کن، تبر و قلم
قلم جزیی از نوشتن است یا نوشتن جزیی از قلم؟
چه فرقی میکند آدم بنویسد یا ننویسد؟ برای دنیا هیچ!
اما برای او چرا - کلمات که ردیف می شود
جمله ها که شکل می گیرد
تازه معنا روشن میشود.
بنظر من هر انسان نیاز داره که بنویسه و اتفاقا مخاطب جزیی از نوشتنه.
نوشته ی هر کس نشون میده اون آدم کی هست و از چه دریچه ای به دنیا نگاه میکنه.
زمانه‌ای که یک کلام هم زیاد است
بنویس
و هرگز نترس از آنکه غلط بیافتد، همچون خدا که هزاران سال است که می‌نویسد و پاک میکند
و ما منتظر پاک شدنیم!
بشر همواره نیاز به بیان کردن داشته است!
