سلام!
بیست و نه اسفند هزار و چهارصد و سهاست. نشستم پشت لپتاب و با چشم گریون داریم مینویسم. دلم میخواد مثل همیشه با شکرگزاری سال رو تمام کنم.البته که مراسم اصلی رو امشب به صرف ماکارانی و جوشن کبیر برگزار میکنم اما...
خانوم کوچولوی نقاش من، ممنون از این که امسال کنارم بودی و هوام رو داشتی، بی معرفتی کردم اما... بدون که هرچقدر قبلا قدر ندونستم، الان میدونم که بدون تو از پس هیچ چی بر نمیومدم. اگه نبودی تا الان عقب کشیده بودم.
م. عزیز، با این که امسال راهمون جدا شد اما... میخوام بدونی که هنوزم عزیزی برام.
زینب عزیزم، گرچه جغرافیا با ما دوست نبود، اما هنوزم برام همونی. نور و روشنایی خالص! خوشحالم که دارمت.
س. عزیزم، امسال رو باهم شروع نکردیم، اما خوشحالم که حالا، حداقل به عنوان دوست توی زندگیم دارمت.
آلای عزیز، مهربان هجرت کردهام، میخوام بدونی که حتی باوجود فاصله، با این که کمتر باهات حرف میزنم، تو هنوز همان قندهای روزهای تلخ منی.
ه. ی قشنگم(بله بلاخره اسمت رو یاد گرفتم)! خوشحال که امسال نزدیک تر شدیم. خوشحالم که دارمت! که یکی هست که براش آهنگ بفرستم، که باهاش برای رضا فن گرلی کنم و آرمان گرشاسبی بخونم و ازش یاد بگیرم.
ی. ی دوست داشتنیم، تو برام یه نشونه از طرف خدا بودی. ممنون که کنارمی حتی اگه یه وقتایی زیاده روی میکنم.
پ.ی نازنینم، ممنون که من رو یادت نرفته. میخوام بدونی که من هم به یادتم.
همه ی اکانتای مهربونی که اینجا نوشتههام رو خوندید و کنارم بودید، ممنونم. یه دنیا ممنونم.
مامان، بابا، کوثری، یه دنیا ممنون که حتی اگه بهترین بچه یا خواهر دنیا نبودم بازم کنارم بودید.
سوگند کوچولو، ممنون که به دنیا اومدی و با خندههات نور تابوندی به قلبم.
فاطمه ی مهربونم، ریحانه ی عزیزتر از جونم، با این که سال رو کنار هم شروع نکردیم اما خوشحالم که داریم با هم تمومش میکنیم.
سارا، آنا، علی و همه ی نویسنده های دیگهای که امسال رو کتاباتون برام قشنگ تر کرد، از شماهم ممنونم. نجاتم دادید! از کاراکترا هم باید تشکر کنم. نه؟ ممنون از بر وبچ نایت کورت، دربار ترسن، داداشای قلدر و بزن بهادرمون توی زودیاک اکادمی، کلاغ سیاهای عزیز و باقی دست اندرکاران از جمله دوستان و همکارانمون در والهالا کلاب، براتوا و کاسا نوسترا.
ممنونم، از همه ی خواننده های آهنگاشون برام موقعیتای عجق وجق امسال رو قابل تحمل کرد؛ جوان بائز، تی وی گرل، چارتار، انهایپن و...
ممنونم. از خودم که با وجود تمام بالا پایینا بازم دووم اوردم. که حتی با این که امیدی ندارم بازم ادامه میدم.
ممنونم از شماها. شماهایی که اگه نبودید...
ممنونم از تو خداجونم تویی که اگه کنارم نبودی...
از همه ی آدمایی که مستقیم یا غیرمستقیم یه جوری کمک کردن. اقا پلیسا، اقا دکترا.
داداش جی، پدر بنگچان، یه دنیا ممنون.
الینا، مهادا، آنتیا و آدمایی که به ظاهر کمرنگ بودن و حتی نودنن چرا ممنونم ازشون، خانوم ثبی، خانوم ثبات، خانوم خسروی، خانوم شریفی، چیستای مهربون، آدمای دوست داشتنی ای که یادم نیست اما خوشحالیای کوچیک کوچیک روزم بودید، ح.و. ی عزیز و... ممنون.
ممنونم از خانوم شیخ که خوب و راحت و روون درس میده، از نیکا که تکالیف رو برامون میفرسته.
از همه ی آدمایی که امسال ازشون یاد گرفتم.
_هستی خانوم.
پ.ن: ممنونم از چندلر بینگ، فیبی بوفه، مانیکا گلر، ریچل گرین، راس گلر، جویی تریبیانی. جیکوب پرالتا، ایمی سانتیاگو، رزا دیاز، چارلز بویل، ریموند و کوین هولت، جینا لنتی، هیچکاک و اسکالی، تد موزبی، لیلی الدرین، مارشال اریکسون، بارنی استینسون، رابین شروباتسکی.
پ.ن2: عیدتون مبارک!