آرزو کن واسه فردا

توی بهترین حالت شاید یه آدم امروزی شصت یا هفتاد سال زندگی کنه. تازه توی بهترین حالت

سی سال اول زندگیت که نابود شد، بجای شادی و خنده و حس های خوب جوونی، دروغ، ترس، اضطراب دائمی و تمام حس های منفی ته وجودت ته نشین شد.

چیزی که ازت میخوام اینه که نذاری اون مدت زمانی بقیه زندگیت رو هم کنترل کنه. باید اینو خوب فهمیده باشی که اون تعاریفی که توی ذهنت از بعضی از مفهوم ها داری، حداقل برای تو عملی نبودن.

الان زمان اینه که شاد باشی و از حس های خوب دنیا لذت ببری، تو سهمت از بدبختی ها و بی کسی های این دنیا رو دادی و بهترین سال های زندگیت رو هم دادی. هیچ آدمی نمیتونه یه تنه پیوند خانوادگی ایجاد کنه. خانواده جاییه که آدم ها با هم و کنار هم جلو می‌رن، نه اینکه کل وزن رو بندازن روی به نفر و اصلا نبینن یه نفر داره له میشه. خانواده جاییه که آدم بتونه با آرامش مشکلاتش رو بیان کنه و با همدیگه حلش کنن( البته شاید این مفهمن خیلی آرمانی باشه) ولی حداقل نصف این باید انجام بشه.

احساس میکنی شادی ازت گرفته شده؟ الان آنقدر شاد باش که دیگه حسرتش رو نخوری

احساس میکنی ازت دزدی شده؟ چیزهای خیلی بهتر بخر.

احساس میکنی تمام رویاهات خراب شده؟ نه، تو الان یه ذهن آروم داری که میتونه هر کاری رو انجام بده. یادت نره تو توی محدودیت هایی که داشتی بعضی کارها رو عملی کردی، پس چرا الان نتونی؟

به قول سیاوش قمیشی آرزو کن واسه فردا اگه امروزت رو چیدن، آرزوهاتو بغل کن آرزوهات همه چیتن