غالبا تصمیماتی که موجودات زنده در اثر فشار زیاد اتخاذ می کنند از هوشمندی فوق العاده بالایی بر خودار است. زیرا بعد از بروز فشار، تنها هدف موجود زنده، حفظ بقا است.لذا تمام سیستم های تصمیم گیری بدن در خدمت انجام کارهایی برای حفظ بقای موجود زنده با یکدیگر هماهنگ می شوند.
در سیستم های اجتماعی نیز این قضیه صادق است. فشار های اجتماعی در نهایت باعث بروز تصمیمات ناگهانی و غالبا درست و به طرز شگفت آوری دقیق، در جهات حفظ بقای نظام اجتماعی می شوند.
