مدیر خوب نمی تواند، پشت سر تیم باشد و همه را به دویدن دعوت کند. مدیر خوب باید جلو تر از همه دونگی می کند، حتی کیلومتر ها جلوتر برود. سپس بر می گردد و بقیه را به دوندگی دعوت می کند، و پس از دعوت دوباره جلو تر از همه به دوندگی ادامه می دهد.
این جلو تر بودن مدیر، او را از خطرات مسیر زود تر از سایرین آگاه می سازد.
صادر کردن فرمان حمله یا فرمان حرکت از عقب، و بی اطلاعی از مسیر پیش رو، به هزیمت رفتن تیم را در پی دارد.
