خب،متاسفانه دوباره بعد از یه غیبت خیلی طولانی برگشتم.خیلی وقت ها سر می زدم ولی نمی دونستم که چی بنویسم.الانم همینجوریم،احتمالا این پست پر از چرت و پرت باشه که صرفا فقط نوشتم:)!
نوشته های قبلیم رو که میخونم،میخوام با پا برم تو حلق خودم..وای چقدر تغییر کردم
خب حال این چند روزم خوب بوده.کلی خندیدم و درباره کلی چیز مثل مسابقه هام هیجان داشتم.هفته ی پیش از طرف مدرسه رفتیم مشهد و یجورایی بهترین سفر عمرم بود.اینکه چهار روز تمام با دوستام بودم،با وجود مشکلات و درماها،فوق العاده بود.کلی غذاهای خوشمزه خوردیم و همه جارو گشتیم:>
بعد از مشهدم خب..کلللللللللللللللللی امتحان دادیم،هم قبل مشهد و هم بعدش معلما تصمیم گرفته بودن که نذارن یه روز از خوشیمون بگذره.تازه فردا هم امتحان شیمی دارم:)
هشتمی بودن واقعا بهتر از هفتمی بودنه.میشه گفت که آدم به سیستم مدرسه و بچه ها عادت می کنه.
خب به هر حال..دوستیای جدید شکل میگیرن،اخلاق ها عوض میشن و... ولی بچه ها همونایی میمونن که بودن.
برسیم به بخش مورد علاقه م!تیممون:)
امسال واقعا خیلی خیلی خوب شدیم،یجورایی دیگه انگار کسی نمیخواد که تجربه ی پارسال براش تکرار بشه و به خاطر همین،کلا داریم تمرین می کنیم و تا الان که خوب بودیم.فعلا یه مسابقه دادیم و بردیم.چهارشنبه (9/29)
از صبح تا ظهر همه ی مسابقه ها رو برگزار می کنن و حقیقتش رو بخواین،دارم از استرس تشنج میکنم.
چون بازیکن هارو گلچین میکنن تا برای مسابقات مرحله ی بعد بازی کنن و...من نمیدونم که به اندازه کافی خوب هستم یا نه!
پ.ن:دارم کتاب Shatter me رو میخونم،داستان خیلی جذابی داره.بهتون پیشنهاد میکنم که بخونین.
