حتما برای شما پیش آمده که وقتی مثلا از خانه بیرون آمدید فکر کنید که آیا درب رو قفل کرده اید یا از ماشین که خارج میشوید بعد از کمی دور شدن فکر میکنید آیا درب خودروتون رو قفل کردین یا نه.
معمولا هم وقتی که برمیگردید و چک می کنید میبینید که بله قفل کردین. دلیل این اتفاق چیست؟
عدم آگاهی در لحظه از محیط و رخدادهای پیرامونتان
مثلا در هنگام رانندگی من برای اینکه حواسم به افکار بیهوده پرت نشه کاری که میکنم اینه که کلا رانندگی خودم رو مثل یک گزارشگر برای خودم با صدای بلند گزارش میکنم. مثلا الان سرعت من ۶۰ هست و در سمت چپ من الان درختان کاج دیده می شوند و …
یا چیزهایی که می بینم را سوالی می کنم مثل، چرا در اینجا حداکثر سرعت 90 است؟ دوربین ثبت سرعت کجاست؟ چرا این اتوبان 5 بانده است؟ چرا این نوع ماشین زیاد است؟ چرا فاصله با ماشین جلویی بهتر است جوری باشد که لاستیک های ماشین جلویی دیده شوند؟ چرا از این نوع درختان در اطراف اتوبان کاشته شده است؟ و ...
خلاصه با اینکار هم از رانندگی خودم لذت میبرم و هم اینکه کلا تمرکزم روی کاری هست که دارم انجام میدم.
اولش سخته ، بعد از چند دقیقه که به خودتون میاین میبینید که دوباره تو افکار خودتون غوطه ور شدین. بله چون ذهن شما عادت کرده به بلغور کردن گذشته و نگران آینده بودن.
بیایید از این لحظه همیشه در حال زندگی کنیم و روی همون چیزی تمرکز کنیم که درحال انجامش هستیم. لازم نیست با افکار مزاحم بجنگیم فقط باید باهاشون کنار بیایم و بهشون بفهمونیم که الان وقت نداریم.
“به روی پنجره های گذشته و آینده یک درب فولادی بکشیم و تنها در حال زندگی کنیم”
