نوشتن برای من مسکن است
مسکنی که هرجا هر کجا و هر ساعت میتوانم استفاده کنم زمان محدود ندارد
مسکنی ست که هر کجا دست به قلم میشوم و مینویسم برخی کنجکاوانه من را نگاه میکنم
بعضی می‌گویند در گوشی اش با خیلیا در ارتباط است
اندک کمی هستن که توجه نمی‌کنند
خیلیا هم برای فضولی نزدیکم می‌شوند تا بفهمند چه در این گوشی است
مسکن من نوشتن است نوشتن متن هایی که به هیچ کس نمیتوانم بگویم خودم را در قالب یک نویسنده میبینم
و من می‌خواهم نویسنده شوم امکانش است؟
هست البته که هست
اما همه با این مسکن مخالفند
همین مسکن را نیز می‌خواهند بگیرند
و چه دردناک هست زندگی با درد
