مزایای ورزش گروهی

افرادی که به صورت گروهی ورزش می کنند از مزایای سلامتی بیشتری برخوردار می شوند

هر نوع ورزش برای شما خوب است، اما انجام تمرینات گروهی ممکن است بیشتر به شما کمک کند.

تمرینات گروهی در مقابل تمرینات انفرادی و سلامت روان

از قبل مشخص شده است که ورزش فواید بسیاری برای سلامت روان دارد، از جمله بهبود خواب و خلق و خو، تقویت میل جنسی و افزایش سطح انرژی و هوشیاری ذهنی.

در یک مطالعه جدید، محققان به بررسی این موضوع پرداختند که آیا ورزش گروهی می‌تواند به دانشجویان پزشکی کمک کند، گروهی با استرس بالا که احتمالاً می‌توانند از تمرینات منظم استفاده کنند.

برای این تحقیق، ۶۹ دانشجوی پزشکی به یکی از سه گروه ورزشی پیوستند.

یک گروه حداقل یک بار در هفته یک برنامه تمرینی ۳۰ دقیقه ای تقویتی و تناسب اندام عملکردی گروهی را همراه با ورزش اضافی در صورت تمایل انجام دادند.

گروه دیگر ورزشکاران انفرادی بودند که حداقل دو بار در هفته به تنهایی یا با حداکثر دو شریک ورزش می کردند.

در گروه آخر، دانش‌آموزان ورزش دیگری جز پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری انجام ندادند.

محققان سطح استرس درک شده و کیفیت زندگی دانش آموزان – ذهنی، فیزیکی و عاطفی – را در شروع مطالعه و هر چهار هفته یکبار اندازه گیری کردند.

همه دانشجویان مطالعه را تقریباً در یک سطح برای این اقدامات بهداشت روانی آغاز کردند.

پس از ۱۲ هفته، ورزشکاران گروهی شاهد بهبود در هر سه نوع کیفیت زندگی و همچنین کاهش سطح استرس خود بودند.

در مقایسه، ورزشکاران انفرادی فقط کیفیت ذهنی زندگی را بهبود می‌بخشند – حتی اگر هر هفته یک ساعت بیشتر از ورزشکاران گروهی ورزش می‌کردند.

برای گروه آخر ، نه سطح استرس و نه کیفیت زندگی تا پایان مطالعه چندان تغییر نکرد.

این مطالعه دارای محدودیت هایی است، از جمله اندازه کوچک جامعه آماری که شامل فقط دانشجویان پزشکی بود .

همچنین به دانش‌آموزان اجازه داده شد که گروه ورزشی خود را انتخاب کنند، بنابراین ممکن است تفاوت‌های فیزیکی یا شخصیتی بین تمرین‌کنندگان گروهی و انفرادی وجود داشته باشد که می‌تواند بر نتایج تأثیر بگذارد.

بنابراین، نتایج را باید با احتیاط دید. اما این تحقیق به قدرت کار کردن با هم اشاره دارد.

این مطالعه در شماره نوامبر مجله The Journal of the American Osteopathic Association منتشر شد.

کار کردن به صورت هماهنگ و افزایش تحمل درد

تحقیقات دیگر بر روی ورزش گروهی – به ویژه تمرینات هماهنگ – بر پیوند اجتماعی، تحمل درد و عملکرد ورزشی انجام می شود.

در مطالعه‌های سال 2013، در مجله بین‌المللی روانشناسی ورزش  ، پژوهشگران از افراد خواستند که ۴۵ دقیقه با دستگاه رووینگ (rowing machine) ورزش کنند. پس از پایان جلسه کسانی که گروهی و با حرکات هماهنگ با یکدیگر ورزش کرده بودند، نسبت به کسانی که به‌صورت انفرادی ورزش کرده بودند، تحمل درد بیشتری داشتند. در افزایش توان مدیریت درد ورزشکاران گروهی فرقی نداشت که آنها با هم‌تیمی‌شان ورزش کنند یا با غریبه‌ها.

محققان بر این باورند که افزایش تحمل درد ممکن است ناشی از افزایش اندورفین – هورمون “احساس خوب” – به دلیل هماهنگی افراد در حین ورزش با سازمان باشد. این نوع حرکت هماهنگ، همگامی رفتاری (behavioral synchrony) نام دارد که می‌تواند در فعالیت‌های گروهی دیگری مانند بازی‌کردن، انجام مراسم مذهبی و رقصیدن نیز انجام شود.

همچنین ممکن است عملکرد شما را افزایش دهد، به خصوص اگر با افراد دیگر در گروه نزدیک هستید.

در مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۵ بازیکنان راگبی که در گرم‌کردن حرکاتشان را هماهنگ کرده بودند، در تست استقامتی پس از گرم‌کردن بدن عملکرد بهتری داشتند. این ورزشکاران بخشی از یک تیم راگبی صمیمی و متحد بودند. پژوهشگران بر این باورند که حرکات هماهنگ در حین گرم‌کردن موجب تقویت پیوندهای اجتماعی موجود بین آنها شده است.

پژوهشگران نوشتند «ممکن است که هماهنگی، درک ورزشکاران از درد و ناراحتی ناشی از خستگی را تغییر داده باشد… هماهنگی موجب شده است که شرکت‌کنندگان سخت‌تر تلاش کنند و عملکرد بهتری داشته باشند.» پس وقتی هماهنگ با دوچرخه‌سواران اطراف خود رکاب می‌زنید، می‌توانید از قدرت هماهنگی استفاده کنید.

ورزش گروهی و افزایش علاقه شما به تمرین

دیگران می‌توانند بر نگرش‌ها و واکنش‌های احساسی ما به ورزش تأثیر بگذارند. و این موجب میشود که به ورزش‌کردن علاقه‌مند شویم. وقتی با افرادی رابطه داریم که به‌طور منظم ورزش می‌کنند، ورزش را رایج‌ترو مطلوب‌تر و انجام‌شدنی‌تر می‌بینیم.

همه ما به شکل‌های مختلفی تحت‌تأثیر اطرافیان خود قرار می‌گیریم. شناختن کسانی که وزنه می‌زنند یا در کلاس اسپینینگ شرکت می‌کنند، بر افکار و احساسات ما درمورد ورزش تأثیر می گذارد.

باعث عادت شما به ورزش می شود

ورزش کردن گروهی کل فرایند را آسان و مبتنی بر عادت می‌کند. دوستان می‌توانند سرنخ  و همچنین پاداش ما برای ورزش‌کردن باشند.

ابتدا به دیگران نگاه می‌کنیم تا نحوه انجام حرکت‌ها را یاد بگیریم. این ذات انسان است که رفتارش را از کسانی که در اطرافش هستند، الگوبرداری کند. وقتی می‌بینیم که دیگران سخت تلاش می‌کنند، به توانایی خود در ورزش‌کردن باور پیدا می‌کنیم. روانشناسان این باور به خود را خودکارآمدی می‌نامند. سپس ممکن است که در رفتارهای خود از دیگران الگوبرداری کنیم. این برای شروع یک برنامه ورزشی جدید بسیار مهم است، زیرا اعتقاد به توانایی خود در شرکت‌کردن در کلاس یوگا تعیین می‌کند که آیا آن را امتحان خواهیم کرد.

به‌علاوه دوستان می‌توانند بعضی از موانع ورزش‌کردن را برطرف کنند. دوست تمرینی می‌تواند یاد‌آوری‌کننده یا تشویق‌کننده باشد، تعهد ما به ورزش را افزایش دهد و حتی به شرکت‌کردن ما در جلسات ورزشی کمک کند، مثلا ما را با اتومبیل خود به باشگاه برساند یا لینک شرکت در کلاس‌های ورزشی آنلاین را برایمان ارسال کند.

عادت‌ها رفتارهای خودکاری هستند که مجبور نیستیم برای وادارکردن خود به انجام آنها انرژی زیادی مصرف کنیم. آنها رفتار پیش‌فرض و ترجیحی ما هستند. ما آنها را به‌طور مداوم و مکرر و بدون استفاده از تمام نیروی اراده خود انجام می‌دهیم. دوستان ورزشی نیز می‌توانند به ما کمک کنند.

همه کلاس‌های گروهی مثل هم نیستند

منبع :

برای دیدن ادامه مقاله به لینک chiireh.com مراجعه بفرمایید