مه مغزی در واقع یک وضعیت پزشکی نیست، بلکه اصطلاحی است که برای توصیف احساس تنبلی ذهنی و مبهم بودن ، استفاده می‌شود. این می تواند نشانه ای از سایر بیماری ها باشد.
مه مغزی مانند فقدان وضوح ذهنی است. سابرینا رومانوف، استاد و روانشناس بالینی در شهر نیویورک می گوید: این می تواند بر توانایی تمرکز شما تأثیر بگذارد و یادآوری چیزها را برای شما دشوار کند.
علل مه مغزی
تعدادی از عوامل و شرایط سلامتی می توانند باعث مه مغزی شوند، از جمله:
کمبود خواب
افزایش سطح استرس
افسردگی
زوال عقل
قبل از یائسگی
برخی ازداروها
شرایط هورمونی، مانند اختلالات تیروئید
شرایط سلامت مزمن، مانند مولتیپل اسکلروزیس
کمبود مواد مغذی، مانند کمبود ویتامین B12
عفونت های ویروسی، مانند کووید-19، سارس، و H1N11
مه مغزی و کووید
COVID-19 می تواند باعث التهاب در مغز شود که می تواند بر توانایی نورون های مغز برای برقراری ارتباط با یکدیگر تأثیر بگذارد و در نتیجه مه مغزی ایجاد شود. با این حال، رومانوف می گوید، استرس، اضطراب، انزوا و تهدید همه گیر کرونا ویروس نیز می تواند به طور غیرمستقیم باعث مه مغزی شود، زیرا می تواند برای مغز شما خسته کننده باشد.
غیرعادی نیست که مه مغزی در اثر ترکیبی از دو یا سه مورد از این عوامل ایجاد شود، زیرا آنها اغلب دست به دست هم می دهند.
به عنوان مثال، افسردگی می تواند منجر به کمبود خواب شود یا برعکس. به طور مشابه، استرس می تواند بر خواب شما تأثیر بگذارد و باعث افسردگی شود. دوران پیش از یائسگی ممکن است با کمبود خواب و افسردگی همراه باشد.
بنابراین، مه مغزی چقدر طول می کشد؟ اگر مه مغزی شما ناشی از کمبود خواب یا کمبود مواد مغذی باشد، مه مغزی شما احتمالاً زمانی که خواب کافی داشته باشید از بین خواهد رفت.
با این حال، جدول زمانی برای مه مغزی مرتبط با شرایط دیگر کمتر مشخص است. برای مثال، در مورد مه مغزی کووید، محققان هنوز نمی‌دانند که معمولاً چقدر طول می‌کشد. برخی از افراد پس از چند هفته یا چند ماه بهبودی را تجربه می‌کنند، در حالی که برای برخی دیگر طولانی‌تر است.
علائم مه مغزی
علائم مه مغزی ممکن است شامل مشکل در عملکردهای شناختی مانند:
تمرکز بر یک فکر یا ایده
به یاد آوردن چیزها
انجام چند وظیفه
دنبال کردن مکالمات
توجه به محیط اطراف
مه مغزی همچنین می تواند علائمی مانند سردرد و خستگی ذهنی ایجاد کند.
نکات و ترفندهایی برای کاهش مه مغزی
برای کاهش مه مغزی می توانید اقدامات زیر را انجام دهید:
به اندازه کافی بخوابید: خواب برای مغز و بدن شما مهم است تا سموم ناسالمی را که می توانند در ایجاد مه مغزی نقش دارند، پاکسازی کند. سعی کنید از یک برنامه خواب ثابت پیروی کنید و هر شب هفت تا نه ساعت بخوابید. قبل از خواب از وسایل الکترونیکی مانند موبایل، لپ تاپ یا تلویزیون خود استفاده نکنید.
چیزهای جدید را امتحان کنید: ذهن خود را درگیر فعالیت های تحریک کننده ذهنی کنید و سعی کنید چیزهای جدید را امتحان کنید. به عنوان مثال، مسیر دیگری را برای رسیدن به محل کار انتخاب کنید، رویکرد متفاوتی را برای کاری که به طور منظم انجام می دهید، امتحان کنید، یا به موسیقی های مختلف گوش دهید. این می تواند به افزایش تولید یک ماده شیمیایی مغز به نام نوراپی نفرین کمک کند که مغز را تحریک می کند.
از انجام چند کار پرهیز کنید: انجام چند کار می تواند انرژی شما را تخلیه کند و بهره وری شما را کاهش دهد، به خصوص اگر سعی دارید دو فعالیتی را انجام دهید که نیاز به تفکر آگاهانه دارد. در عوض، سعی کنید در یک زمان روی یک چیز تمرکز کنید.
روی حافظه خود کار کنید: اگر مستعد فراموش کردن چیزها هستید، سعی کنید از ترفندهای مختلف برای بهبود حافظه خود استفاده کنید. به عنوان مثال، قافیه ها، یادداشت ها، یا نشانه های بصری یا کلامی می توانند به شما کمک کنند چیزهای مهم را به خاطر بسپارید. همچنین می توانید تکرار را امتحان کنید. به عنوان مثال، اگر کسی نام خود را به شما بگوید، تکرار آن به او می تواند به شما کمک کند آن را به خاطر بسپارید.
استراحت های ذهنی داشته باشید: در طول روز چند استراحت ذهنی داشته باشید، جایی که به هیچ چیز فکر نکنید و در لحظه باشید. می توانید چشمان خود را ببندید، کمی پیاده روی کنید یا به بیرون از پنجره نگاه کنید.
توجه خود را متمرکز کنید: اگر به خاطر چیزهای متعددی حواس‌تان پرت می‌شود یا تمرکزتان را از دست می‌دهید، سعی کنید سرعتتان را کم کنید و تمام تمرکزتان را روی یک کار بگذارید. سپس، هر چقدر هم که کوچک باشد، روی تکمیل آن ، کار کنید.
از نظر اجتماعی فعال بمانید: شرکت در فعالیت های اجتماعی می تواند خلق و خو، حافظه و شناخت شما را بهبود بخشد.
درگیر فکر عمیق: ذهن خود را با صرف زمان کمی درگیر فکر عمیقی کنید و هر روز آن را تمرین دهید. به عنوان مثال، اگر مقاله ای را خوانده اید، ۱۰ دقیقه به مطالب آن مقاله فکر کنید.
مدیتیشن را امتحان کنید:مدیتیشن می تواند به کاهش استرس و آرامش مغز و بدن شما کمک کند.
به طور منظم ورزش کنید: فعالیت بدنی می تواند سلامت روان شما را بهبود بخشد.
از یک رژیم غذایی سالم پیروی کنید: یک رژیم غذایی سالم مانند رژیم مدیترانه ای می تواند به حافظه، شناخت و سلامت مغز کمک کند.
اجتناب از الکل و مواد مخدر: این مواد می توانند حواس شما را مختل کنند و بر مغز شما تأثیر منفی بگذارند.
دریافت درمان پزشکی: اگر مشکوک هستید که مه مغزی شما ممکن است مربوط به افسردگی، اختلال تیروئید، کمبود مواد مغذی یا هر بیماری دیگر باشد، حتماً فوراً با پزشک یا متخصص بهداشت مشورت کنید.
سخن پایانی
مه مغزی احساس ناراحت کننده ای است. می تواند تمرکز روی کارهایی که در دست دارید، به یاد آوردن چیزها یا توجه به آنچه در اطراف شما می گذرد را برای شما دشوار کند. همچنین می تواند باعث شود که شما احساس کنید شبیه خودتان نیستید.
به عنوان مثال، بسیاری از افراد اگر خوب نخوابیده باشند، یا اگر آلرژی داشته باشند و داروهای آنتی هیستامین مصرف کرده باشند، ممکن است گهگاه دچار مه مغزی شوند. با این حال، برخی از شرایط سلامتی ممکن است باعث مه مداوم مغز شود.
علائم خود را با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی در میان بگذارید. آنها ممکن است بتوانند علت ایجاد مه مغزی را تعیین کنند و بر این اساس یک برنامه درمانی پیشنهاد کنند.
