او مرا میفهمد،
وقتی که حتی خودم، خودم را در نمی یابم...!
؛
ما ریشه دواندیم، در یکایک لحظات
در کنار خیابان های شهر
زیر تمام ابرها
به راستی میتوان به آدمیان معتاد شد
؛
تو ریشه ی منی، برگ های من از توست
من به تو نور میرسانم، تو به من آب
ما با هم درخت مان را سربلند خواهیم کرد...
15 آذر 03
