کنترل اشتها بسیار مهم است، به خصوص برای کسانی که اشتهای بیش از حد دارند و نمی توانند خود را کنترل کنند.
اولین چیزی که باید روشن شود تفاوت بین گرسنگی و میل به خوردن است:
گرسنگی یک نیاز فیزیولوژیکی است، زیرا بدن شما به آن نیاز دارد.
اشتها یا میل به خوردن بیشتر با عادت های بد، اضطراب، بی حوصلگی، عدم تعادل هورمونی یا سطح قند خون بالا و پایین می شود، چیزهایی که باعث میل به خوردن همه چیز می شود.
به این ترتیب، تفاوت بین گرسنگی و میل به خوردن را اینگونه می توان بیان کرد:
گرسنگی = نیاز
اشتها = میل
مراقب میزان کربوهیدرات هایی که می خورید باشید، به خصوص کربوهیدرات های ساده مانند شکر معمولی، عسل یا میوه ها، یا مواد غذایی فرآوری شده.
این مواد سریعتر توسط بدن جذب می شوند و باعث افزایش ناگهانی سطح قند (گلوکز) در جریان خون می شوند.
انسولین که مسئول تنظیم گلوکز خون و توزیع آن در سراسر بدن است، به کاهش سطح قند خون پاسخ می دهد. در نتیجه خیلی سریع باعث میل شدید به غذا خوردن می شود.
شما باید سطح گلوکز خود را ثابت نگه دارید، برای انجام این کار، کربوهیدرات های پیچیده با محتوای فیبر بالا مانند: جو، برنج قهوه ای، حبوبات را انتخاب کنید.
اگر سطح گلوکز ثابت بماند، و به تدریج آزاد شود. سطح انرژی تنظیم می شود و احساس سیری افزایش می یابد.
الیاف نامحلول یا فیبرهای نامحلول، مانند غلات کامل، دانه ها یا پوست میوه ها، آب را جذب نمی کنند و عملاً در بدن ما دست نخورده باقی می مانند و سیستم گوارش ما را بهبود می بخشد. آنها به شما کمک می کنند تا مدت بیشتری سیر بمانید و اشتها را کاهش دهید.
سعی کنید هر 2-3 ساعت یکبار میوه یا مغزهای مقوی مانند گردو و بادام بخورید.
بیش از 4 ساعت بدون غذا نمانید، زیرا گرسنگی با میل به غذا انباشته می شود و اشتها را بیشتر می کند.
اگر زمان زیادی را بدون غذا سپری کنید، هورمونی که اشتهای شما را کاهش می دهد (لپتین) سطح بسیار پایینی خواهد داشت و در نهایت شما به پرخوری مایل می شوید.
سعی کنید حداقل 4 یا 5 بار در روز غذا بخورید، با خوردن بیشتر، سطح گلوکز خون را ثابت نگه دارید و اشتهای خود را کنترل کنید.
پروتئین را در بیشتر وعده های غذایی خود بگنجانید.
پروتئین ها به آرامی هضم می شوند.
با طولانی تر شدن هضم آنها، باعث می شود که برای مدت زمان طولانی احساس گرسنگی نکنید، بعبارتی هضم زمان بیشتری طول می کشد. به این ترتیب، احساس سیری طولانی‌تری ایجاد می‌شود و به کاهش اشتهای خود کمک می‌کنید.
نمونه هایی از غذاهای حاوی پروتئین: مرغ، تخم مرغ، ماهی، حبوبات، گوشت گوساله یا مکمل های پروتئینی
مطالعات نشان می دهد که :چربی ها بر سیری تأثیر می گذارند و به نظر می رسد که اشتها را از طریق مکانیسم های مختلفی از جمله ترشح هورمون های اشتها تنظیم می کنند.
برخی از غذاهای دارای چربی های سالم عبارتند از: آووکادو، دانه ها، آجیل، روغن زیتون، روغن نارگیل، ماهی (مانند سالمون)، میوه های خشک.
از جمله بهترین قرص کاهش اشتها می توان قرص لاغری جی سی، قرص لاغری ادیوس نیو گلد، قرص لاغری بلوبری، قرص لاغری آلفا اسلیم را نام برد.
قرص های لاغری فوق به کنترل اشتها و کاهش میل به خوردن کمک می کند.
قرص ها ی لاغری حاوی مواد معدنی مهم برای حفظ سطح طبیعی گلوکز در خون اند و مسئول افزایش متابولیسم کربوهیدرات ها هستند.
استفاده از کربوهیدرات ها به عنوان منبع انرژی را ترویج می کند و از ذخیره چربی جلوگیری می کند.
قوی ترین قرص های کنترل کننده اشتها به مهار جذب چربی توسط بدن نیز کمک می کند. همچنین عملکرد تنظیم کننده سطح کلسترول خون دارد.
البته قبل از مصرف هر گونه مکملی با متخصصان بهین دارو مشورت کنید.
ورزش به کنترل اشتها کمک می کند. مقدار انتقال دهنده های عصبی و هورمون هایی که با ورزش آزاد می کنید یا کنترل می کنید به شما کمک می کند تا آگاهانه تر غذا بخورید، کمی بیشتر خودتان را کنترل کنید و از تمایل دیوانه وار به بد خوردن اجتناب کنید، همانطور که در برخی از مطالعات می بینید :
شواهد نشان می دهد که ورزش حاد به طور موقت اشتها را سرکوب می کند و هورمون های تنظیم کننده اشتها را تحریک نمی کند.
غذاهای فرآوری شده به خصوص غذاهای بسیار فرآوری شده، شما را به ادامه خوردن آن تشویق می کند.
مواد شیمیایی و افزودنی‌های موجود در این غذاها طوری طراحی شده‌اند که باعث می‌شوند شما تقریباً بدون سیر شدن غذا بخورید، به خصوص به این دلیل که به سرعت جذب و هضم می‌شوند و بنابراین باعث می‌شوند سریعتر احساس گرسنگی کنید.
در رژیم گرفتن زیاده روی نکنید. زمانی که بیش از حد خود را محروم کنید، مشکلات استرس و اضطراب بروز می کند که میل به خوردن غذاهای اضافی را افزایش می دهد.
به هر حال، نوشیدن مقدار زیادی مایعات مانند آب، دم نوش ها و قرص های کاهش دهنده اشتها به شما کمک می کند تا اشتها زیاد خود را کنترل کنید.
به یاد داشته باشید که شما باید یک سبک زندگی ایده ال را برای خود برگزینید. سبکی که درآن تعادل برقرار باشد.
شما باید عینی، واقع بین و منظم، اما عمدتا متعادل باشید.
