هنوزم از گشت و گذار تو سایتهای رزرو هتل و خونه ،لذت میبرم.ساعتها میچرخم و غرق در این همه تنوع و خلاقیت و زیبایی میشم.عاشق اون خونه میشم که وقتی در حیاطش رو باز میکنه، با هیبت باشکوه اقیانوس روبه رو میشی.
دوباره آه میکشم و آرزو میکنم کاش من هم میتونستم فقط با چند تا کلیک این خونه رو رزرو کنم؟چی میشد اگه بانکهای ما تحریم نبودند و من می تونستم مستقیم هر هتلی دوست دارم برای سفرهام انتخاب کنم؟تصور کن اصلا چی میشد اگه من تو کشور تحریم زده ی ایران زندگی نمی کردم؟تحریم زده بودن ،یکجورایی با فلاکت زده بودن مترادف هست.درسته که تا این لحظه هنوز امکان این رو نداشتم که مهاجرت کنم ، اما هر لحظه و در هر زمان ، به مهاجرت فکر میکنم و ذهنم درگیرش هست.
تصور کن اون زندگی رویایی ات رو که توی یک کشور نرمال زندگی میکنی ، داری توی اینترنت دنبال خُرد کن میگردی ، همون که دوستت قبلا خریده و ازش راضی هست.وای چقدر خوش شانسی که توی سایت اصلی شرکت، خُرد کن ات رو پیدا میکنی .این جا رو ببین تازه قیمتش توی سایت خیلی ارزونتر از لوازم خونگی فروشی نزدیک خونت هست.باورتون میشه ،فقط با یک کلیک ، میتونید آنلاین ، مستقیم و ایمن خُردکن رو بخرید.
می دونم که بعضی شرکت های واسطه هستند که کار پرداخت و خرید بین المللی رو برامون انجام می دهند اما همیشه یک درصدی حق کمیسیون برای خودشون لحاظ میکنند و این به این معنی هست که قیمت تمام شده برای من ،گرونتر خواهد شد . ضمنا تجربه بهم ثابت کرده تو خریدهای غیر مستقیم و با واسطه ، همیشه یک درصدی احتمال وجود داره که اصلا شاید پولم رو بالا بکشند و خدمات رو بهم ندهند.چقدر بهشون اطمینان دارم؟چقدر این روش ایمن هست؟
خب رویا پردازی دیگه بسه.سایت رزرو جا رو می بندم .بازی ذهن رو ببین .من از رزرو خونه ی رویایی ام با خودش برد به پرداخت مستقیم خُرد کن رویایی ام .
من راستش زیاد خوش بین نیستم.برای همین به خیالاتم میگم آرزوهای ناممکن . توهم های غیر واقعبینانه .
شما چطور؟شما کی و کجا نیاز به خرید در شبکه ی بانکی بین المللی داشتید ؟اگه مشکلی پیدا کردید، چطور برطرفش کردید؟چه چالشهایی داشتید؟شما فک میکنید چقدر با محقق شدن رویای خرید در بازار جهانی فاصله داریم؟
