یک دوچرخه سوار برای اقتصاد کشور فاجعه است: او ماشین نمی خرد و پولی برای خرید قرض نمی گیرد. او بیمه نامه پرداخت نمی کند. سوخت نمیخرد، هزینه ای برای تعمیر خودرو پرداخت نمی کند و نیازی به تعمیرات نخواهد داشت. او از پارکینگ پولی استفاده نمی کند. زمینه ساز هیچ تصادف بزرگی نخواهد بود و بدون نیاز به ایجاد بزرگراه های چند بانده.
آنها چاق نمی شوند.
افراد سالم برای اقتصاد ضروری و مفید نیستند. آنها دارو نمی خرند. آنها به بیمارستان و دکتر نمی روند.
آنها چیزی به تولید ناخالص داخلی کشور اضافه نمی کنند.
برعکس، هر فروشگاه جدید مک دونالد حداقل 30 شغل ایجاد می کند - در واقع 10 متخصص قلب، 10 دندانپزشک، 10 متخصص تغذیه و - و همچنین افرادی که در خود فروشگاه کار می کنند.
عاقلانه انتخاب کنید: دوچرخه یا مک دونالد؟ این همون چیزیه که شما باید راجبش فکر کنید.
وای ....
پیاده رونده ها از این هم بدترند و فاجعه اند---آنها حتی دوچرخه هم نمی خرند.
.........
مصطفی سراب زاده
محقق نروفیزیوتراپی و فیزیولوژی تمرین
برگرفته شده از امریک سیلو
اتحادیه دوچرخه سواری شهری دانمارک
