یادداشتی دربارهی روزهای کرونا و عادت مطالعه
✍? به قلم #زهرا_علیزاده
? ۲۹ شهریورماه ۱۴۰۰ا
? روزنامهی #همدلی
زمین داشت هر بیستوچهار ساعت یکبار دور خودش میچرخید که طاق دنیا باز شد و یک ویروس موذی و نامبارک صاف افتاد وسط زندگیهامان. ابتدا آرام و تکبهتک و کمی بعد تندتر، نفسها را برید. فاصلهها را چندبرابر کرد. خندهها پشت نقابهای رنگی،که تا پشت گوش میرسیدند، پنهان شدند.کار و کاسبیها از رونق افتاد. استرس و نگرانیِ از دستدادن عزیزان،گذر عمر را دشوارتر کرد.کودکان، نوجوانان و جوانان از آموزش حضوری و بهرهمندی از لذت روابطاجتماعی با معلم و همنوعان بازماندند. برای پیشگیری از لطمههای وارده از سوی این مهمان مسریِ ناخوانده، خودمان را در خانهها حبس کردیم تا کمتر به دیگران آسیب برسانیم. هرچه از این دنیای خاکستری که «کروناویروس» برای ما ساخته بگوییم،کم گفتهایم. انگار هواپیمای زندگی با شتابی فضایی در دریا سقوط کرده، و حالا باید دید تکلیف کسانی که خود را به ساحل میرسانند و از مرگ نجات پیدا میکنند، چه خواهد شد؟ از خودمان میپرسیم برای در امانماندن از فشارهای روحی و روانیِ حاصل از مرگ و میر و دورانِ ابتلا به این بیماری منحوس چه راهکارهایی باید پیش گرفت؟ آیا درست است که نومیدانه بنشینیم، دست روی دست بگذاریم و منتظر بشویم تا موجهای بعدی ما را غرق در شکست و ناامیدی بکند؟! ما انسانها، موجودات قدرتمندی هستیم که توانایی تبدیلکردن کمبودها و محدودیتها را به فرصتهای طلایی داریم.
کنفوسیوس، مشهورترین فیلسوف چین، میگوید:«به جای لعنتفرستادن به تاریکی، شمعی بیافروز!».
نه تاریکیِ ذکرشده اشاره به ظلمت است و نه شمع، ابزاریست که با شعلهای جان بگیرد و نورافشانی بکند. بلکه مقصود، بدلکردن بدترین شرایط به بهترین فرصتهایی است که میتواند ما را برای چند ساعت، چند روز، هفتهها و شاید ماهها از وضعیت اسفناکی که گرفتارش شدهایم، نجات بدهد. چه بسا اگر این شیوهها عادت هر روزه بشوند، سالها نتوان آنها را کنار گذاشت.
یکی از ثمربخشترین روشها برای رهایی از تنیدگیِ روح و جدایی از دنیای پر از خشم و هیاهویی که کرونا برایمان ایجاد کرده،«خواندن کتاب» است. تحقیقات نشان میدهد که شش دقیقه کتابخوانی میتواند تا ۶۸ درصد استرس را کاهش بدهد. در حقیقت، مطالعه با ایجاد آرامش موجب کاهش دلهره میشود و بهتر از سایر روشهای معمول مانند گوشدادن به موسیقی، پیادهروی یا خوردن چای بر تنشزدایی موثر است.
اکنون که در این دنیای ناشناخته و پر از معماهای بیپاسخ، راهی روشن و آشکار پیش پایمان نهاده شده، بهتر است بدانیم برای التیامبخشی به زخمهای روحی،که در قرنطینه و دوری از دوستان و از دستدادن عزیزان بر ما وارد شده، چه کتابهایی باید بخوانیم.
فهرست زیر، نام برخی کتابهاییست که با هدف اهمیتدادن به سلامت و تغذیه روح، بهتر است خوانده بشوند:
بعضی از کتابهای متعدد در حوزه روانشناسی و انگیزشی مانند «خودت را انتخاب کن» (جیمز آلتوچر) و «اثر مرکب» (دارن هاردی).
در گونه ادبیات داستانی، علمی، تخیلی، طنز،کسب موفقیت، بالابردن و حفظ عزت نفس به ترتیب کتابهای «سهتار» (داستانهای کوتاه جلال آلاحمد)، رمان «چشمهایش» (بزرگ علوی)،«علم در ادبیات علمی تخیلی» (رابرت دبلیو بلای)،«از پشت میز عدلیه؛ خاطرات طنز یک قاضی دادگستری» (امین تویسرکانی)،«موفقیت نامحدود در ۲۰ روز» (آنتونی رابینز) که آخری به شدت پیشنهاد میشود.
تعدادی کتاب سرگرمکننده و آموزشی نیز برای کودکانِ سنین مختلف وجود دارد، از جمله:
«بهترین فکر دنیا» (دن گاتمن)،«۱۰۱ بازی نشاطآور برای کودکان از تولد تا دهسالگی» (آلیسون بارتل).
اگر بدانیم با خواندن این کتابها و مطالب مورد علاقهمان، چه خدمتی به پاکسازی روح و آرامش درون، رشد خلاقیت و ارتقای ذهنمان کردهایم، هرگز روزی را بیمطالعه به شب نمیرسانیم. خواندن کتاب در سکوت شبانه لذت خاص خود را دارد.گویی دوستی مهربان دست روی شانههایتان بگذارد و شما را عاری از هرگونه تنش و مرور افکار منفی بکند.کتاب خوب مانند مادری دلسوز، بیچشمداشت، جهان واژگانش را به سوی مغز و روان شما سرازیر میکند و در نهایت، از شما انسانی به مراتب موفقتر و آگاهتر با آرامش روحی بالاتر میسازد.
https://zahra-alizadeh.ir/