این روز ها در سراسر جهان و به تازگی در ایران، کوچینگ به حوزه شغلی پر رونقی تبدیل شده و برنامه های صدور گواهینامه کوچینگ فراوان است ، اگرچه که متاسفانه نه تنها در ایران، بلکه در جهان هم نظارت ساختارمندی بر این رشته وجود ندارد.
برخلاف افرادی که به عنوان روانشناس یا مشاور آموزش دیده اند و دارای مجوز هستند ، کوچ ها درمانگر و مشاور نیستند. یک کوچ می تواند تقریباً در هیچ زمینه ای تحصیلات گسترده ای نداشته باشد و همچنان عنوان "کوچ" را داشته باشد. با وجود این ،افراد متخصصی وجود دارند که جدای از مدرک گرایی صرف، از طریق موسسات معتبر آموزش دیده اند و به صورت حرفه ای در این زمینه فعالیت می کنند. اگر چه آموزش لزوما با خرد برابر نیست ، اما تجربه چرا.
اما با وجود این ناحیه خاکستری، چرا افراد به صورت گسترده از خدمات کوچینگ استفاده می کنند؟
یک کوچ می تواند به فرد کمک کند تا نقاط قوت خود را شناسایی کند ، آنها را توسعه دهد و اهداف شخصی و شغلی را شناسایی کند. نقش آنها کمک به مراجع در تمام مراحل تغییر است. همانطور که خواهید فهمید ، این از چند طریق اتفاق می افتد.
بیشتر جلسه شامل گوش دادن به مراجع ، و سپس پرسیدن سوالات متمرکز ، قدرتمند و توانمندساز است. مثلا:
بهترین تجربه شما از اهداف خود در هفته گذشته چه بود؟
برای این هدف به چند درصد از موفقیت دست یافتید؟
چه چیزی به این سطح از موفقیت کمک کرد؟
از این تجربه چه آموخته اید؟
وقتی به این هدف فکر می کنید ، چه احساساتی را بر می انگیزاند و چه نیازهایی را برآورده می کند؟
چه موانعی داشتی؟ چه چیزهایی خوب عمل کرد؟ از این به بعد چه کارهایی باید بکنی که عملکرد بهتری داشته باشی؟
همچنین کوچ به مراجع کمک می کند در فرایندهای تصمیم گیری جوانب مختلف را وزن کشی کند، ارزش ها و سمت و سوی خود را پیدا کند، رفتارها و عادات موثری را در راستای رسیدن به اهداف ایجاد کند و البته روی نگرش و مدل های ذهنی مراجع هم تاثیر می گذارد. گاهی هم به مراجع کمک می کند تا بتواند از فصلی از زندگی خود به سلامت عبور کند.
پایه و اساس یک رابطه کوچینگ خوب اعتماد و اصالت است. این امکان را برای مراجع فراهم میکند که نسبت به آسیب پذیری خود گشوده باشد. مراجعانی که گارد خود را نسبت به آسیب پذیری باز می کنند می توانند رشد شفقت ورزی به خود را تجربه کنند. پژوهشگری به نام کریستین نف این را به عنوان ترکیبی از خودمهربانی ، ذهن آگاهی و احساس انسانیت مشترک تعریف می کند (نف ، 2019).
کوچ هایی که مبتنی بر روانشناسی مثبت عمل می کنند، توجه ویژه ای به کمک به مراجعان برای شناسایی نقاط قوت آنها دارند. مراجعان یاد می گیرند که از آنها به عنوان ابزاری برای دستیابی به اهدافشان ، و همچنین برای پرورش احساسات مثبت استفاده کنند (مور ، و دیگران ، 2016). تولید احساسات مثبت به آنچه باربارا فردریکسون (2013) "یک مارپیچ رو به بالا" می نامد، منجر می شود.
او در مطالعات برجسته خود ، ده احساس مثبت را شناسایی کرد:
کوچینگ فضایی را برای مراجع ایجاد می کند تا بر اساس این احساسات آفرینشگری کند و شکوفا شود.
اکثر مردم دوست ندارند به آنها گفته شود چه کاری انجام دهند یا چه زمانی این کار را انجام دهند. کوچ هایی که این موضوع را درک می کنند روابط کوچینگی ایجاد می کنند که به مراجع امکان می دهد خودمختار عمل کند.
انگیزه خودمختار به معنای کنترل فرآیند تصمیم گیری توسط شخص است. مربی در صورت لزوم منابع و حمایت ارائه می دهد و اگر لازم باشد سقلمه هم می زند، اما مراجع مسئول این کار است. تغییر رفتار زمانی اتفاق می افتد که مراجع انگیزه خودمختار بیشتری را تجربه کند.
پژوهش ها بر روی کوچینگ مبتنی بر روانشناسی مثبت نشان داده که
افراد معمولا برای یک یا چند مورد از موضوعات زیر به کوچ ها مراجعه می کنند:
کوچینگ ، چه برای مدیران ارشد باشد، چه کوچینگ زندگی ، سلامتی و چه فردی باشد یا گروهی، مزایای مختلفی را به همراه دارد.
همانطور که در بالا ذکر شد ، این موارد عبارتند از:
همه می توانند از همکاری با یک کوچ بهره مند شوند. آتول گاواندی، نویسنده کتاب Checklist Manifesto معتقد است "کوچ شما مهم نیست ، نقش آنها این است که چشم و گوش خارجی شما باشند ، و تصویر دقیق تری از واقعیت شما ارائه می دهند" (Atul Gawande، 2017).
"اگر می خواهید در کاری عالی باشید ، با یک کوچ همکاری کنید." حداقل ، این همان چیزی است که گاواندی در سخنرانی TED خود در سال 2017 از آن طرفداری می کند.
اگر چه که بسیاری از افراد آموزش دیده و متخصص به طور حرفه ای و شایسته خدمات کوچینگ ارائه می دهند، اما با این وجود کوچینگ یک حرفه نظارت نشده است. کسانی که به انجام آن می پردازند، از لحاظ قانونی و به طور ساختارمند به هیچ نوع گواهی نامه ای نیاز ندارند. و بسیاری از افراد هم تنها با پرداخت هزینه می توانند مدرک دریافت کنند.
کسانی که علاقه مند به دریافت خدمات کوچینگ هستند باید هدف خود را از دریافت چنین خدماتی بدانند. برای پی بردن به این موضوع ، برخی از سوالات زیر را در نظر بگیرید:
به چه چیزی در این فرآیند نیاز دارید؟
امیدوارید در خاتمه به چه دستاوردی برسید؟
انتظار دارید کوچ چه تجربه ای داشته باشد؟
گواهینامه کوچ چقدر برای شما مهم است؟
اگر داشتن گواهینامه مهم است ، چه گواهینامه ای و از چه مرجعی خواسته شما را تامین می کند؟
این یک لیست جامع نیست؛ یک نقطه پرش است. یکی از مهمترین سوالاتی که باید در نظر گرفت "تناسب" است. "آیا می توانید با آن شخص کار کنید؟"
هدف کوچینگ کمک به مراجع برای حرکت از رکود به رشد است. کوچ اهداف را تعیین نمی کند. مراجع این کار را انجام می دهد. کوچ با روشن کردن نقاط قوتی که فرد می تواند با استفاده از آن در رسیدن به اهدافش موفق شود ، کمک می کند. حوزه های مختلفی وجود دارد که می توان برای بالابردن کیفیت زندگی و عملکرد شخصی از کوچ ها کمک گرفت، اما همان دقتی را که برای انتخاب درمانگر به خرج می دهید، برای انتخاب کوچ هم منظور کنید.
نظر شما در مورد کوچینگ چیست؟ چگونه از کوچینگ برای ارتقای حرفه خود استفاده کرده اید؟ آیا برای بهبود کیفیت زندگی شخصی خود تا به حال با یک کوچ همکاری کرده اید؟
بیایید این بحث را در نظرات ادامه دهیم.
بهنام براتی
کوچ توسعه فردی و سازمانی
دانش آموخته و کوچ مورد تایید مراکز معتبری چون
Marshall Goldsmith Stakeholder Centered Coaching, Global Coach Group , Academy of Choice
