به خودت زمان بده، خیلی وقت ها هست که در مسیر انجام پروژه ای مهم هستی یا وسط کاری هستی که باید تمامش کنی و خیلی هم مهمه و همه طرف فشار داره بهت میاد و در همین حوالی هست که میبینی اولا شوق برای کاری که دوسش داری کم شده و دوما دیگه اونطور که باید کاره پیش نمیره
اینجاست که باید استراحت کنی
باید بتونی علی رغم وجود کارای زیادی که هست یک تایمی رو به خودت اختصاص بدی و بپردازی به تفریحی که دوسش داری، برای من این موقاع فیلم دیدن خیلی جوابه اونم نه هر فیلمیف معمولا میشینیم یکی از فیلم های آل پاچینو یا رابرت دنیرو یا آنتونی هاپکینز رو دوباره نگاه میکنم و لذت میبرم از تک تک لحظه های فیلم دیدنم اما خب میدونم هم که باید برگردم به کار سریع.
این اوخر خودم بشدت درگیر کار پایان نامم بودم و همه چی خوب بود تا اینکه مشکل سخت افزاری خارج از اختیار من رخ داد و کار کلا خوابید و من هرچی حرص میخوردم هیچی حل نمیشد که هیچ همه چی پیچیده تر هم میشد و دیدم واقعا این غصه خوردنه بی فایدست پس بیخیال شدم(ولی تسلیم نه) و چند روزی هست دارم وقتم رو در سکوت و فیلم خوب دیدن میگذرونم و باید بگم این سکوت هم خودش واقعا لذت بخشه یعنی جز برای لزوم لب باز نمیکنی و بیشتر وقتت رو در درون خودت میگذرونی و خلاصه یک تور درون گردی مشتی حسابش کن...
میدونم که بزودی مشکل سخت افزاری حل و من دوباره با قدرت ادامه کارم رو پیش میبرم ولی از این فرصت بدست اومده استفاده کردم تا چند روزی بی هیچ دغدغه ای ( با این که زیاده) فقط بشینم با یک فلاسک چای کنار دستم و تخمه فیلم ببینم و بعدش رو فیلما فکر کنم و اینم دوس دارم.
در کل که ما هرچی تو زمدگی میدویم برای آرامشه درحالی که داریم لحظه رو از دست میدیم و باید از اون لحظه هم استفاده بشه پس استفاده کن چون فقط امروز جوون تر از فردایی ....
