قرار بود از قشنگ ترین احوالم بنویسم، از قشنگ ترین کار ها و قشنگ ترین منظره ها!
ولی آدمیزاد رو ترجیح دادم :)
از کی بنویسم؟
از فرشته ی سفید رنگ بر روی زمین با نازک اما بزرگ و مهربان ترین دل ممکن؟ از همونی که بدون اینکه بخواد، مجبورم میکنه به تفکر؟ اگه از من بپرسید میگم همه آدم ها پیامبر هستن. پیامبر دین مقدس انسانیت. اما پس ارتا رو چی بگیم؟ نمیدونم ما پیامبر خوبی نیستیم یا آرتا پیامبر همه ی پیامبر هاست؟ پیامبر عدالت! عدالت در حیوانیت، عدالت در انسانیت.
خب همین چیزاشه که آدما رو شیفته خودش میکنه :)
تازه، بهترین لقبی که تا حالا روم گذاشته شده (ببعی) کار ارتاست. هرچند این گاو کوچولو به همه میگه ببعی?
فکر کردید تموم شد؟ نه. دنیای من پره از ادمای قشنگ قشنگ :)
یه جناپی ام خواسته اسمش ناشناس بمونه.
این جناب، نه زیاد پیامبره، نه زیاد احساساتی! عوضش بسی عنتره (نوعی ابراز محبت که هرکاری میکنم جایگزین پیدا نمیکنم)?.
گاهی با این کارش که سه متر مینویسم و با یکی از همون گیف های مخصوصش جواب میده حرصمو درمیاره. ولی بامزه ست حالا امیدوارم پررو نشه ولی خیلی با مزه. شاید خودش ندونه ولی یه وقتایی با حرفای بامزه ش قهقه زدم. حال افتضاحم رو عالی کرد.
حالا چی؟ هنوزم آیا فکر کردید تمام شد ای مریدان؟ همچنان خیر!
خب. این یکی خواهر گرامی خودمه که روزی سه بار با هم دعوامون میشه و در ثانیه اشتی میکنیم. حسابی رو مخم رژه میره و رو مخش رژه میرم. همزمان هم کلی مشترکات داریم، هم کلی تفاوت. اون مذهبیه و من نیستم. اون کوییر فوبه و من رنگین ومونی و حامی رنگین کمون. اون چیز هایی رو مرز میدونه که من فقط کلیشه میدونم! اون‌دوست داره اسلام رو گسترش بده، و من فقط و فقط انسانیت رو فارغ از دین! اما هر دو مون عاشق بستنی و چیپس پیاز جعفری ایم. هر دو شدیدا شکم پرست...حالا که فکرشو میکنم، هر روز داره مشترکاتمون کم و کم و کمتر میشه!
ایشون همزمان هم جزو تو مخ ترین و هم قشنگ ترین آدمای زندگیمه. بستگی داره اون لحظه دعوا مون شده باشه یا در صلح باشیم?
عاشق سریال دیدن (مخصوصا مارول)، نوحه‌گوش دادن، استراحت، استراحت و استراحته?
بین عکسای دو تایی بچگیمون گشتم. یکیشون که خیلی دوسش دارم چون توی پارکی انداخته شده که کلللی ازش خاطره دارم رو میزارم باشد که رستگار شوم
البته این کوچولوی مو صاف پیرهن صورتی، الان ۱۷ سالشه! و قطعا دیگه اینقدر گوگولی مگولی نیست!
کلی ادم قشنگ ترین دیگه ام هست که دلم میخواد ازشون بنویسم. ولی خب اگه بخوام برای همه شون بنویسم، قراره قرن ها طول بکشه!
