اگه همین الان خود ۱۵ سالت رو ببینی بهش چی میگی؟؟
سکوت......
دارم فکر میکنم.....
دارم فکر میکنم چی بگم؟؟ نه......
دارم فکر میکنم کدوم رو بگم.......
بگم به ادما اعتماد نکن
بگم به ادما امید نبند
بگم با ادم ها درد و دل نکن
بگم به ادما از برنامه هات نگو
یا بگم به ادما دل نبند......
کدومشو بگم؟؟
مگه کلا چند سالم هست که انقدر حرف برای گفتن دارم؟؟
شاید بگی شعار میده
شاید بگی چرت و پرت میگه
ولی مطمئن باش یه روزی یه جایی یه وقتی به حرف من میرسی.....
من بزرگ ترین ضربه های زندگیم رو از مورد اعتماد ترین ادم های زندگیم خوردم.....
از همون ادمایی که فکر میکردم یه روز وسط اتیش جهنم میتونم بهشون زنگ بزنم بیان کمکم ولی خبر نداشتم خودشون قراره چه جهنمی برام به پا کنن.......
از همون ادمایی که فکر میکردم یه شب ۴ صبح اگه تو خیابون گیر کردم میتونم بهشون زنگ بزنم.......
من از بچگی همیشه فدایی خانوادم بودم.....
سنگ صبور همشون بودم کسی ناراحت بود قبل از همه خبر دار میشدم و اول از همه پیشش بودم اما یه روز حالم بد بهم ریخت دلم از زمین و زمان گرفت تازه اون روز بود که فهمیدم من هیچکس رو ندارم هیچکس رو ندارم که وقت سختی بهش زنگ بزنم اون روز بود که فهمیدم این ۱۰۰ تا مخاطب توی گوشیم فقط حافظه ام رو پر کردن.......
من اگه خود ۱۵ سالم رو ببینم بهش میگم انقدر با خودت نجنگ...... انقدر دشمن خودت و دوست بقیه نباش......
به خودت باور داشته باش چون یه وقتایی هم هست که انقدر فکر کردی، انقدر با خودت جنگیدی، انقدر رفتی و برگشتی، انقدر دو دوتا چهارتا کردی، انقدر حدس زدی، انقدر پیش بینی کردی، انقدر کم اوردی، انقدر تو افکارت مردی و زنده شدی.....
که اخرش میگی ولش کن بابا بالاخره یه چیزی میشه دیگه یا میشه یا نمیشه، یا میاد یا نمیاد، یا خوب میشه یا بد....
این همه فکر کردن نداره، این همه خال خراب کردن نداره، این همه بدقلقی و ناراحتی نداره!
از یه جایی به بعد ههممون یهو میزنیم زیر همه چیز میگیم ولش کن دیگه خسته شدم....
بعضی وقتا باید رهاش کرد این فکر لعنتیو میگم به حال خودش رها کرد مهم نباشه چی میشه!!
به خودت باور داشته باش چون یه وقتایی میرسه که تنها کسی که میتونی بلندت کنه، خاک لباستو بتکونه، بوست کنه، بغلت کنه فقط و فقط خودتی.....
یه وقتایی خودت ناجی خودتی......
تو اگه خود ۱۵ سالتو ببینی چی میگی؟؟
