لحظه‌هایی بی‌زمانی
بعضی مکان‌ها بهشتِ بی‌زمانی محض‌اند
و تو آنجا
احساس جاودانگی داری
با تمامی رنج‌ها
که گویی هیچ پایان روشنی برایشان نیست
تو می‌پنداری خواهی ماند
خواهی ماند
با همان دردها
با همان پریشانی‌ها
که در هستی جریان دارد
و بیش از همه
در جغرافیایی که پهناور است
اما پناه نیست
اما تو می‌ایستی
می‌ایستی
می‌ایستی
و همان غوطه‌خوردن در لحظههای بی‌زمانی
نیروی پایدارِ حیاتت می‌شود.
✍️اکرم‌حسینی‌نسب
