مسیول اشتغال در کشور چه سازمان، نهاد یا ارگانی است؟
اگر خودمون رو خوب شناخته باشیم و بدونیم چی میخواهیم و میخواهیم چه کاره بشویم، با وارد شدن به دانشگاه، یا وقتی وارد بازار کار میشیم، باید این سوال را از خودمون بپرسیم که چه مهارت هایی را باید یاد بگیریم؟
بیساری از ما وقتی وارد بازار کار می شویم تازه از خودمون می پرسیم که چرا به من مهارت های مهم را آموزش نداده بودند؟ مخصوصا اگر دانشگاه آزاد رفته باشیم که با کلی پول که از ما گرفته اند چرا مهارت های مهم را آموزش نداده اند؟
در کشور ما که دانشگاه ها به دو دسته پولی و دولتی تقسیم می شوند، سیاست های مهارت آموزی و سر فصل دروس توسط وزارت علوم تعیین می شود. این سیاست ها در کارگروه هایی تصویب می شود که اساتید بر اساس دانش و تجربه ای که دارند برای سر فصل دروس تصمیم گیری میکنند. ولی قسمت ناراحت کننده این سناریو این جاست که همه ما اساتیدی رو میشناسیم که در فضای واقعی کسب و کار حضور ندارند و بر اساس دانش صرف و آکادمیک شون تصمیم میگیرند که چه درس هایی به دانشجویان تدریس بشود.
در دنیا ولی قصه اینطوری پیش نمیره. هر ساله شاخص های اشتغال پذیری دانشگاه ها بررسی می شود و دانشجویان و متقاضیان دانشگاه ها با در نظر گرفتن این شاخص برای درس خواندن در آن دانشگاه اقدام میکنند. یعنی بار آموزش مهارت های اصلی به دوش دانشگاه ها گذاشته میشه و هر دانشگاه خودش به صورت مسیولانه تلاش میکنه تا مهارت هایی رو آموزش بده که برای اشتغال مهم باشه.
در این پست در وب سایت کارآزموده، رتبه بندی دانشگاه های جهان و ایران بر اساس این شاخص آورده شده است.
بسیاری از ما حتی تا زمان بازنشستگی دقیقا نمیدونیم که مهارت های اصلی در مسیر رشد حرفه ای ما چی است؟ و ما باید برای موفقیت شغلی دقیقا چه چیزی رو یاد بگیریم.
ما در مرکز کارآزموده با تربیت تسهیلگر شغلی و ارایه خدمات مشاوره شغلی تخصصی تلاش میکنیم که مسیر رشد حرفه ای افراد هموار بشود.
