به گزارش خبرگزاری برنا؛ اگر افراد سیگاری به اندازه کافی خوش شانس باشند که همه آن سرطان‌ها، بیماری‌های قلبی و موارد مشابه را پشت سر بگذارند، در برابر تعداد معدودی از بیماری‌ها و گرفتاری‌ها، بطور جداگانه ایمن می‌شوند.
در حالی که ممکن است افراد سیگاری با خرید بسته‌های سیگار ورشکست شوند، اما با اجتناب از جراحی تعویض مفصل زانو، حداقل می‌توانند در هزینه‌ها پس انداز کنند. نتایج حیرت انگیز از یک مطالعه جدید نشان داده است که مردانی که سیگار می‌کشند در مقایسه با افرادی که هرگز سیگار نکشیده‌اند کمتر در معرض خطر جراحی تعویض مفصل زانو قرار دارند.
این مطالعه، از دانشگاه آدلاید در استرالیا، در شماره ژوئیه مجله Arthritis & Rheumatism منتشر شده است. جراحی تعویض زانو در بین دونده‌ها و افراد چاق شایع‌تر بود. افراد سیگاری به ندرت قدم می‌زنند و احتمال چاق شدن آنها نیز کمتر است.
محققان پس از کنترل سن، وزن و ورزش، هنوز نتوانستند اثرات پیشگیری کننده آشکار و اندک کشیدن سیگار برای پوکی استخوان را توجیه کنند. ممکن است که نیکوتین موجود در تنباکو به جلوگیری از خراب شدن غضروف مفصل کمک کند.
مطالعات بیشماری رابطه معکوس غیرقابل انکار بین سیگار کشیدن و بیماری پارکینسون را مشخص کرده‌اند. افرادی که طولانی مدت سیگاری هستند به نوعی در برابر پارکینسون محافظت می‌شوند و دلیل آن کوتاه بودن عمر آنها نیز نمی‌باشد.
جدیدترین مطالعه به خوبی انجام شده در شماره مارس 2010 مجله Neurology منتشر شده است. این محققان به دور از تعیین دلیل خاصیت محافظتی، دریافتند که هرچه تعداد سالهایی که سیگار می‌کشید بیشتر و تعداد سیگارهای باشد که روزانه می‌کشید کمتر باشد، اثر پیشگیری قوی‌تری دارد.
محققان دانشگاه هاروارد از نخستین کسانی بودند که شواهد قانع کننده‌ای ارائه دادند مبنی بر اینکه افراد سیگاری کمتر احتمال ابتلا به پارکینسون را دارند. در مطالعه‌ای که در مارس 2007 در نورولوژی منتشر شد، این محققان دریافتند که پس از ترک سیگار افراد سیگاری، اثر محافظتی از بین می‌رود و آنها به روش علمی خاص خود به این نتیجه رسیدند که هیچ سرنخی برای توضیح این موضوع دردست ندارند.
سیگار کشیدن به ویژه نیکوتین موجود در دود دخانیات یک سرکوب کننده اشتها است. این موضوع قرن‌هاست کشف شده است و قدمت آن به فرهنگ بومی در آمریکا در دوران پیش از کشف قاره آمریکا باز می‌گردد. شرکت‌های دخانیات در دهه 1920 متوجه این موضوع شدند و با فریب دادن زنان با این مطلب که سیگار کشیدن باعث لاغرتر شدن آنها می‌شود، شروع به هدف قرار دادن آنان کردند.
مطالعه‌ای که در ژوئیه 2011 در مجله فیزیولوژی و رفتار منتشر شده است، در واقع یکی از دلایلی که افراد را از ترک سیگار باز می‌دارد بعد از اعتیاد داشتن به سیگار گفته‌هایی است درباره اینکه افزایش وزن هنگام ترک سیگار اجتناب ناپذیر است.
نیکوتین خود به عنوان و مهار کننده اشتها عمل می‌کند. عمل سیگار باعث تغییر رفتار می‌شود که باعث می‌شود افراد سیگاری کمتر به خوردن بپردازند. استعمال دخانیات همچنین ممکن است لذت غذا خوردن را برای فرد سیگاری کاهش دهد و باعث کاهش بیشتر اشتها شود. به عنوان یک مهارکننده اشتها، به نظر می‌رسد که نیکوتین روی بخشی از مغز به نام هیپوتالاموس، حداقل در موش‌ها تأثیر دارد.
با توجه به داشتن مواد سمی که سیگار همراه دارد، هیچ دکتر محترمی برای کنترل وزن، سیگار کشیدن را توصیه نمی‌کند. با این حال، این مطالعه اخیر ییل، امید به یک داروی رژیم غذایی بی‌خطر را برای کمک به افراد چاق در کنترل اشتهای خود فراهم می‌کند. استعمال دخانیات پس از سکته قلبی خطر مرگ را کاهش می‌دهد در مقایسه با افراد غیر سیگاری، به نظر می‌رسد سیگاری‌هایی که دچار سکته قلبی شده‌اند، میزان مرگ و میر کمتری دارند و پاسخ مطلوب‌تری به دو نوع درمانی برای از بین بردن پلاک از شریان‌های خود دارند: درمان فیبرینولیتیک، که در اصل دارو است و آنژیوپلاستی، که پلاک را با قرار دادن بالون یا استنت در شریان‌ها از بین می‌برد.
هرچند یک نکته مهم وجود دارد. دلیل اینکه افراد سیگاری دچار حمله قلبی می‌شوند این است که دود باعث آسیب دیدن سرخرگ‌ها می‌شود و در نتیجه چربی و پلاک‌ها در آن رسوب می‌کنند. بنابراین، یک نظریه که چرا افراد سیگاری بعد از چنین روش‌های درمانی بهتر از افراد غیر سیگاری درمان می‌شوند، این است که آنها جوان‌تر هستند و اولین حمله قلبی خود را تقریباً 10 سال قبل از غیر سیگاری تجربه می‌کنند.
با این حال، مطالعه‌ای در مجله Heart American Journal که در آگوست 2005 منتشر شد، اظهار داشت که سن تنها برای توضیح کامل تفاوت‌های بقا کافی نیست. از آن زمان تاکنون هیچ نظریه جایگزینی ارائه نشده است.
مطالعه محققان کره‌ای در شماره اکتبر 2010 مجله علمی پژوهشی Thrombosis Research براساس تحقیقات محققان دانشگاه هاروارد در سال 2009 منتشر شده است که نشان دهنده فواید سیگار کشیدن حداقل 10 سیگار در روز است. به نظر می‌رسد که چیزی در دود سیگار پروتئین‌های خاصی به نام سیتوکروم‌ها را فعال می‌کند که کلوپیدوگرل را به حالت فعال‌تری تبدیل می‌کنند.
باز هم، هیچ پزشک محترمی بیماران را تشویق نمی‌کند که برای به رسیدن به بیشترین تأثیر از کلوپیدوگل، سیگار را شروع کنند. اما این مزیت و چهار “فایدهٔ” دیگر سیگار کشیدن نشان می‌دهد که چگونه تمباکو – شاید بر خلاف سایر گیاهان سمی بالقوه – حاوی مواد شیمیایی خاصی با ارزش درمانی واقعی باشد.
منبع:
