جالب است بدانید که روند دقیقی که باعث التهاب و تحریک می‌شود ناشناخته است، اما بینش‌ها و عقایدی در مورد این بیماری وجود دارد. بیماری کرون اغلب قسمت تحتانی روده کوچک را درگیر می‌کند، اما می‌تواند در هر نقطه از دهان تا مقعد ظاهر شود. البته سیستم ایمنی نیز در این وضعیت نقش مهمی ایفا می‌کند.
سلول‌های ایمنی در روده‌ها تجمع می‌کنند، به باکتری‌ها، غذا، بافت‌های سالم بدن و سایر مواد بی‌ضرر یا حتی مفید حمله می‌کنند و علائمی مانند درد شکم، اسهال، خونریزی مقعدی، کاهش وزن، تب و خستگی ایجاد می‌کنند. این سلول‌های ایمنی در حال تجمع مواد شیمیایی تولید می‌کنند که باعث التهاب، آسیب به دیواره‌های روده و ایجاد علائم کرون می‌شوند.
لازم است بدانید که غذاها باعث بیماری کرون نمی‌شوند، بنابراین هیچ رژیم غذایی خاصی در درمان آن موثر نیست. با‌این‌حال، برخی غذاها ممکن است باعث تشدید علائم بیماری کرون در برخی افراد شوند. این مواد غذایی که احتمال بروز علائم را افزایش می‌دهند، غذاهای سرشار از فیبر رژیمی و چربی، لبنیات و نوشابه‌های گازدار هستند.
تحقیقات در تعیین اینکه چه غذاهای خاصی مقصر همه افراد مبتلا به این بیماری هستند ناموفق بوده است. به صورت کلی می‌توان گفت هیچ رژیم غذایی خاصی برای کاهش بیماری کرون وجود ندارد. در‌عین‌حال، گام‌های مهم در درمان کرون شامل نگه‌داشتن یک دفتر خاطرات غذایی دقیق، پرهیز از غذاهایی که باعث علائم می‌شوند و مشاوره با یک متخصص تغذیه با تجربه در سلامت دستگاه گوارش فرد بسیار موثر است.
کمبود مواد مغذی یکی دیگر از نگرانی‌های رایج است زیرا التهاب ناشی از این بیماری در جذب مواد مغذی اختلال ایجاد می‌کند. بعلاوه، در صورت اجتناب از غذاها، ممکن است برخی از مواد مغذی کمبود داشته باشند. در نتیجه، افراد مبتلا به بیماری کرون به یک رژیم غذایی غنی از مواد مغذی با کالری کافی، پروتئین و چربی‌های سالم نیاز دارند.
داروهای استروئیدی که اغلب برای بیماری کرون تجویز می‌شوند ممکن است خطر پوکی استخوان را در فرد افزایش دهند، بنابراین کلسیم، ویتامین D، منیزیم و ویتامین K کافی برای سلامت استخوان مورد نیاز است. سوء جذب همچنین ممکن است منجر به کمبود ویتامین C، ویتامین B12، اسید فولیک و روی شود.
در نظر داشته باشید در این هنگام شما می‌توانید با مشورت با پزشک متخصص خود کمبود ویتامین C خود را از طریق مواد غذایی طبیعی حاوی ویتامین C و یا مکمل‌های آن نظیر آدامس‌های ویتامین سی، آبنبات‌های سرد حاوی ویتامین C، کپسول‌های ویتامین سی و . . . تامین نمایید. این موضوع نیز در مورد سایر ویتامین ها و مواد غذایی مکمل نیز صادق است.
اگر به بیماری کرون مبتلا هستید، با یک متخصص تغذیه متخصص تغذیه مشورت کنید که می‌تواند با شما برای ایجاد یک برنامه غذایی شخصی همکاری کند.
برخی از نکات و دستورالعمل ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
الف) هر ۳ تا ۴ ساعت یکبار وعده‌های غذایی کوچک یا میان وعده بخورید. در حقیقت شما بایستی همواره هیدراته بمانید به همین دلیل در طول روز مقدار کمی آب بنوشید.
ب) در دوره‌هایی که علائم ندارید، در برنامه غذایی خود غلات کامل، انواع میوه‌ها و سبزیجات را قرار دهید. غذاهای جدید را یکی یکی و در مقادیر کم شروع کنید.
ج) هنگامی که علائمی مانند اسهال یا درد شکم دارید، از لیست غذاهای توصیه شده ارائه شده توسط متخصص تغذیه خود پیروی کنید. غذاهایی که باید از آنها اجتناب کنید ممکن است شامل غذاهای پرفیبر، سبزیجات خام و گازدار، بیشتر میوه‌ها و نوشیدنی‌های خام حاوی کافئین باشد.
د) پزشک و متخصص تغذیه شما ممکن است غذاهای حاوی پروبیوتیک‌ها و پری بیوتیک‌ها و همچنین مکمل‌های غذایی را برای پیشگیری یا درمان کمبود برخی مواد غذایی توصیه کند.
شما برای تامین پروبیوتیک خود می‌توانید از ماست‌های حاوی پروبیوتیک و سایر مکمل‌های حاوی پروبیوتیک نظیر قرص‌های خوشبوکننده دهان حاوی پروبیوتیک استفاده نمایید. به یاد داشته باشید با توجه به اینکه این بیماری بسیار مزمن است در مورد خوراک هرگونه مواد غذایی بایستی از قبل با پزشک درمانگر خود مشورت نمایید.
