گم شدن در ژرفای تاریکی را با تمام وجود بر صحنه عقل می آورم.
همانگونه که از خود آگاه نیستم میخواهم خود را در لابه لای خاطرات مجهول بیابم.کسی چه میداند شاید روزی خودم را در تاریک ترین و نحض ترین نسخه وجودم یافتم.
اما،هراس دارم از آینده تاریکی که نمیدانم متعلق به کدام نسخه و ماهیت من است.
درد تمام وجود مرا فرا میگیرد شاید گریه را همراه خود برایم بیاورد اما میتواند راه جدیدی را به چشمانم نشان دهد.
من کیستم؟ کدام یک از ماهیت ها واقعی و کدام یک خورانده شده بده من است؟کدام یک واقعیت است و کدام یک حقیقت؟
احساس موش کوری را دارم که از دنیای تاریک و سیاه خویش به بیرون کشانده شده و در روشنایی دل آزار به دنبال تاریکی آرامش بخش است.
درد و غم را همانند هدیه ای از خدایان مجهول در دو نسخه ی خود به روشن ترین وجود خود میفرستم تا مبادا آن را از یاد ببرم.
26 May 2023
