عاشقانه حالا که تقدیر ، تو رابه دریچه ی قلبم کشاندبیشتر بمان...تو که اینگونه بیخبر دل می بری بی اِذن هم نرو...مهمانخانه ی دل را با فرش کاشانمزین کر…
