سلام دوستان. من آرمان امیری هستم.امروز میخوایم در مورد پنج حسرت بزرگی که آدما قبل از مرگشون دارن صحبت بکنیم.این در واقع یه تحقیقیه که پرستار استرالیایی روی آدمایی که در حال مرگ بودن انجام داده یعنی ازشون سوال کرده و حسرت های مختلفشون رو بررسی کرده و به این پنج مورد رسیده که حالا با ترتیب هر پنج تاشو باهم میریم جلو خیلی جالبه خیلی کمک میکنه به ما که داریم زندگی میکنیم سعی بکنیم تا مسیر زندگیمون رو در جهت دلخواهمون تغییر بدیم حالا دونه دونه با هم میریم جلو تا ببینید به چه صورتیه ...
اولین موردی که تقریبا بین اکثرشون مشترک بوده این صحبت بوده که ای کاش جرئت داشتم جوری که دوست دارم زندگی بکنم نه جوری که دیگران ازم توقع و انتطار دارند. خیلی جالبه ما تقریبا اکثرمون به خاطر دیگران زندگی میکنیم . به خاطر آدمهایی که امروز هستند و فردا نیستند به خاطر آدمهایی که شاید اثرگذاری خاصی روی زندگی ما ندارند نقاب های مختلفی میزاریم و خیلی به خودمون سختی میدیم تا تائید کسانی رو بگیریم که واقعا اثرگذاری ای روی زندگی ما ندارند و تمام عمرمون رو تباه میکنیم برای اینکه تائید بشیم،توجه دیگران رو جلب بکنیم و این در واقع حسرتیه که بین اکثر ما در سن های بالاتر مشترکه.چونکه جسارت نداشتیم جوری که میخوایم زندگی بکنیم برای همین خوبه که از همین الان از همین لحظه از همین فرصتی که دارید استفاده بکنید و تصمیم بگیرید جوری که دوست دارید زندگی بکنید حالا اگه کسیم خوشش نیومد مشکل خودشه حداقل اینه وقتی که سنتون بالاتر بره و به گذشتتون نگاه بکنید راضی خواهی بود و به خاطر مسیری که اومدید ، به خودتون افتخار می کنید که جوری زندگی کردید که ازش لذت میبردید نه جوری که دیگران می خواستند. به این موضوع خیلی دقت بکنید چون میتونه ابعاد مختلفی از زندگی مارو توی تصمیم هامون توی انتخاب هامون شامل بشه. اینکه درجهت دلخواهمون زندگی بکنیم، مسلما روزای خیلی بهتری رو خواهیم داشت ولی اگر تن بدیم به کارهایی که برخلاف میل‌مون فقط به خاطر اینکه رضایت دیگران رو جذب بکنیم،مطمئنا مشکلات بسیار بیشتری رو در زندگیمون تجربه خواهیم کرد
دومین مورد این بود که کاش اینقدر سخت کار نمی کردم. بعضی از ما انقدر پول و موفقیت و کار برامون عمده شده که دیگه کلا یادمون رفته ما قراره زندگی بکنیم.ببینید ما اگر تمام عمرمون فقط بخواهیم دنبال اهدافمون بدوییم فرصتی برای زندگی کردن نداریم چون همیشه بهانه ای برای جنگیدن و مبارزه کردن برای چیزهای بهتر وجود داره خیلی خوبه که یاد بگیریم در کنار کار و تلاشی که داریم برای آیندمون انجام میدیم قدر فرصت هارو بدونیم و در زمان حال از مسیری که داریم میریم لذت ببریم این حتی به ما کمک میکنه که از کارمونم بیشتر لذت ببریم و با شادی و انرژی بیشتری هرروز از خواب پاشیم. برای همین سعی بکنید بین کار و زندگیتون یک تعادلی رو برقرار کنید که هم از کارتون لذت ببرید و هم از زندگیتون اون لذت و کیفی که باید ببرید رو داشته باشید و در مجموع حال خوبی رو تجربه کنید.
مورد سوم اینه که کاش شجاعتش رو داشتم تا احساساتم رو با صدای بلند بیان بکنم.خیلی از ما پر از حرف های نزده ایم . مثلا اگر کسی رو دوست داریم هیچوقت بهش نمیگیم با یه کسی مشکل داریم هیچوقت بهش نمیگیم از یه موضوعی ناراحت شدیم هیچوقت بیانش نمیکنیم و همینا باعث میشه که ما خشم های درونی پیدا بکنیم ، یسری چیزهارو توی خودمون بریزیم و حال بد و بیشترش بکنیم .چون وقتی ما مشکلی رو بیان نمیکنیم در واقع داریم اون رو توی خودمون میریزیم و وقتی توی خودمون مشکلی رو بریزیم در واقع داریم تشدیدش میکنیم چون افکار منفی هی بیشتر و بیشتر میشه و مارو دچار بحران های شدیدتری میکنه برای همین خیلی خوبه که احساساتمون رو بیان کنیم . آقای سپهر خدابنده رواندرمانگر مشهوریه که خودم خیلی وقتا بهش مراجعه میکنم.موضوع یکی از کتاباش دقیقا با همین هدف صورت گرفته چون میتونه کمکتون بکنه که جریان احساساتتون رو آزاد بکنید و حالا میتونید با کسانی که مشکل دارید حتما بهشون بگید،اگر کسی رو دوست دارید حس مثبتی بهش دارید بیان بکنید اینو . این باعث میشه که آزاد بشید و در سنین بالاتر در مورد گذشتتون حس پشیمونی و ناراحتی نداشته باشید . خیلی نکته مهمیه و حتما باید بهش توجه لازم رو داشته باشیم .
مورد چهارم اینه که ای کاش ارتباطم رو با دوستانم حفظ میکردم و تعامل بیشتری باهاشون داشتم . ببینید هیچ آدمی کامل نیست و حتی خود ماهم کامل نیستیم و روابط ماهم ایده آل نیستند . قطعا ماهم توی روابط با دوستانمون به مشکل خوردیم بحران هایی پیش اومده .قهر ،آشتی همه این چیزا بوده ولی در نهایت اگر آدمی ارزش دارره ببینید هر آدمی ارزش ادامه ارتباطو نداره چون ممکنه اصلا با شما جور نباشه.ولی اگر آدمی ارزش ارتباط داره بودنش بهتر از نبودشه حتما ارتباطتون رو باهاش حفظ بکنید و سعی کنید از بودنش لذت ببرید چون زندگی همینه در واقع ما اگر دوستان و خانواده بخشی از زندگیمون نباشن زندگی مفهومی نداره و این آدمان که به زندگی ما رنگ میدن و همین معاشرت هاست که باعث میشه لحظات ما قشنگتر بشن همین دیدارهاست وگرنه زندگی یه چیز روتینه که داره میره جلو خودمون باید دنبال بهانه هایی برای شادتر بودن باشیم که یکی از بهترینهاشون همین دوستان و آدمای خوبین که به ما حس و انرژی مثبت میدن برای همین سعی بکنید بپذیرید که هیچکس کامل نیست و به طور نسبی آدما رو بپذیرید و اگر با کسی لذت میبرید و حالتون باهاش خوبه ارتباطتون رو ادامه بدید تا روزای بهتری رو برای خودتون بسازید.
و مورد پنجم اینه که کاش شادتر میبودم.یه پستی توی اینستاگرام دیدم چندوقت پیش که غم خودش میاد ولی شادی رو باید خودت بسازی و ایجاد بکنی داستان اینه که کلا توی دنیایی که ما زندگی میکنیم اخبار منفی و مشکلات همه جوره رو سرمون میریزه چه بخوایم چه نخوایم. خیلی مهمه که ما هنری داشته باشیم که خودمون راه های رو پیدا بکنیم که شاد بشیم وحس خوبی رو داشته باشیم، حالا میتونه کلیپ شاد باشه میتونه رفتن به ورزش باشه میتونه قهوه خوردن با یه دوست باشه هرچیزی که برای شما این حس رو ایجاد میکنه . باید سعی بکنیم تا کارهایی که باعث شادی بیشتر ما میشه رو افزایش بدیم توی زندگیمون تا حال بهتری رو داشته باشیم. اگر این کار رو بتونیم بکنیم مسلما روزای خیلی بهتری رو تجربه خواهیم کرد و قدرتمون برای روزای سخت بیشتر میشه.چون وقتی شما انرژی روانی بالاتری داشته باشید قطعا تو مواجهه با سختی هاهم ظرفیت بیشتری رو دارید ولی اگر درونتون پر باشه مسلما ظرفیتتون توی این مواقع نمیتونه جوابگو باشه به خاطر همین سعی بکنید تا جایی که میتونید کارهایی که باعث شادی بیشترتون میشه و حس خوبی بهتون میده رو انجام بدید تا انرژی درونی خودتون رو بالاتر ببرید و بهتر و مثبت تر زندگی بکنید.
ممنونم از شما که این نوشته رو خوندید.من رو دنبال کنید تا هر روز چیزای جدیدی یاد بگیرید و بتونم قسمتی از تفکرات خودم رو با شما به اشتراک بزارم.
