حسی که دارم اینطوریه که
به نظر میرسه هیچ جایی تو این دنیای بزرگ
برای من نیست
یا بهتره بگم
هیچ جایگاهی
داشتم با خودم فکر میکردم
هر کاری بخوام انجام بدم
اونقدر بهتر از من براش هست
که بودن منو بی معنا میکنه
حتی نمیدونم بودنم چه فایده ای داره
اصلا دنیا به بودنم هیچ نیازی نداره
یوزلس ..
هیچ وقت وقتی جوون تر بودم
فکر نمیکردم وقتی ۳۰ سالم بشه همچین حسی داشته باشم
انگار یه جنگه
اونم سر هیچ و پوچ
جنگی که میدونی تهش باختی
هر راهی که دلم میخواد توش قدم بذارم
حس میکنم بی فایده س
دیره
سخته
و بودن یا نبودن من هیچ اهمیتی نداره
واقن تنها مسئله ی مهم زندگی در استانه ی ۳۰ سالگی
قطعا همینه
برای همینه که باید قبل از سی سالگی ادم بارشو ببنده
کاری رو شروع کنه و توش بهترین بشه
وقتی میرسی به ۳۰
انگار همش بحرانه اگه خودتو پیدا نکرده باشی
دیگه بعدش نمیتونی زندگی کنی
حداقل واسه من که اینجوریه
بودن یا نبودن
مسئله ی مهمی نبود
اگر فقط شاید تو، بودی ...
مهرانه مهرنام
