همینگوی را می‌توان در زمره موفق‌ترین رمان‌نویسان قرن بیستم دانست. این برنده نوبل ادبیات مسبب خلق داستان‌های ماندگار بسیاری شده که به نوعی تبلور تجربیات شخصی نویسنده‌اند. از حضور در جنگ جهانی اول تا حضور در خط مقدم جنگ داخلی اسپانیا، از سفرهای توریستی برای دیدن حیات وحش آفریقا تا صیدماهی در کوبا تجاربی است که همینگوی در طول زندگی خود کسب کرده و در رمان‌هایش از آن‌ها بهره برده.
ارنست از ابتدای دوره جوانی متفاوت بودن خود را نشان داد. او که پدرش پزشک بود پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان، راه تحصیلات عالیه را در پیش نگرفت و پیشه خبرنگاری را برگزید.
همینگوی پس از شروع جنگ جهانی اول بصورت داوطلبانه در جنگ شرکت کرد و به سبب ضعف در بینایی نتوانست به صفوف اولیه جنگ درمیان ارتشی‌ها بپیوندد و راننده آمبولانس در ایتالیا شد. او در این کسوت مجروح و در بیمارستان بستری شد. در مدت بستری بودن در بیمارستان همینگوی به پرستار آنجا دل باخت و نتیجه این اتفاق وصلت او با آن پرستار شد.
پس از بازیافتن سلامتی، ارنست به عنوان خبرنگار خارجی در فرانسه مشغول به کار شد و قلمش مورد توجه ادبای پاریس قرار گرفت. نویسندگان بسیاری نوشته‌های همینگوی را تشویق می‌کردند و در نهایت این تحسین‌های متعدد سبب شد تا ارنست در 1935 نخستین اثر مهم خود را به نام <<در زمان ما>> را منتشر کند.
همینگوی اسپانیا را هم دوست داشت. حضور همینگوی در اسپانیا و علاقه او به فرهنگ آنجا و علی‌الخصوص گاوبازی، شالوده فکری او برای نوشتن <<مرگ در بعد از ظهر>> شد؛ اما مهم‌ترین اثر او در بستر اسپانیا را می‌توان به جرئت << زنگ‌ها برای که به صدا در می‌آیند>> دانست. برخی از منقدان علی‌رغم وجود شاهکارهایی همچون <<پیرمرد و دریا>> و <<وداع با اسلحه>>، کتاب << زنگ‌ها برای که به صدا در می‌آیند>> را بهترین اثر همینگوی می‌دانند.
همینگوی در ادامه ماجراجویی‌های خود در سال‌های منتهی به انقلاب کوبا در این کشور سکنی گزید و در این بستر <<پیرمرد و دریا>> را نوشت. همینگوی برای این اثر برنده جایزه نوبل ادبیات شد و این کتاب وی در آن سال‌ها بسیار مورد تحسین اهل فن قرار گرفت.
همینگوی در سال 1960 به آمریکا بازگشت و درگیر افسردگی شدید شد. کار تا حدی بالا گرفت که چند باری در بیمارستان بستری شد اما علی‌رغم تلاش‌های فراوان برای درمانش، در روز 2 ژوئیه 1961 با اسلحه به خود شلیک کرد و به زندگی‌اش پایان داد.
همانطور که گفته شد کتب همینگوی برگرفته از تجربیات و اتفاقات زندگی‌اش است. در ادامه به دو کتاب بطور به خصوص می‌پردازیم:
وداع با اسلحه از بهترین آثاری است که به جنگ جهانی اول پرداخته. شخصیت اصلی کتاب _فردریک هنری_ مجروح جنگی است و در بیمارستان بستری می‌شود، او در این اثنا عاشق پرستار بیمارستان می‌شود. (داستان آشنایی نیست؟ ?)
پیرمرد و دریا نیز راجع به پیرمردی کوبایی است که علاقه به صید ماهی دارد اما روزگاری است توان این کار را ندارد. او برای اثبات خویشتن و آزمودن خود به دریا می‌زند تا دگرباره پیشه سابق را در پیش گیرد.
این رمان با توجه به علاقه همینگوی به صیادی در کوبا جالب‌تر می‌شود.
پیشنهاد می‌کنیم آثار این نویسنده را بخوانید و از آن‌ها لذت ببرید.
کانال تلگرام: @ketabia_official
