چغندر نوعی سبزی زمستانه حاوی فیبر، مواد مغذی، ویتامین و آهن است که به تقویت سیستم ایمنی و کنترل فشار خون کمک می‌کند.اگر فردی دچار اختلالات متابولیک باشد مصرف چغندر می‌تواند او را دچار سنگ کلیه کند.چغندر به عنوان یک میان وعده سالم در دوران بارداری می‌توان آن را به صورت خام، پخته و آبمیوه استفاده کرد.چغندر خواصی از جمله تصفيه کنندگی خون، سم زدایی و احیای بدن دارد.اسید فولیک موجود در چغندر به رشد لوله‌ی عصبی جنین و جلوگیری از اسپانیا بیفیدا کمک می‌کند و از نقایص مادرزادی و عصبی پیشگیری شود.آنتی اکسیدان هایی که در چغندر به وفور یافت می‌شود به سیستم ایمنی مادر در برابر ابتلا به عفونت جلوگیری می‌کند.پتاسیم چغندر به تعادل الکترولیتی کمک می‌کند.همچنین بتالئین موجود در چغندر یک ضدالتهاب مناسب برای درد و تورم مفاصل است.چغندر غنی از فیبر است که در هضم غذا و رفع یبوست مؤثر است.تقویت رشد سلولی از دیگر فواید مصرف چغندر است چون پتاسیم، فسفر و روی رادیکال‌های آزاد را کم کرده و به رشد کمک می کند.عوارض مصرف بی رویه چغندر شامل قرمز یا صورتی شدن ادرار، افزایش قند خون، ابتلا به سنگ کلیه، تهوع، استفراغ، اسهال و خستگی می‌شود.مصرف چغندر در سه ماهه اول بارداری اسید فولیک و در سه ماهه دوم مواد مغذی ضروری بدن را تأمین می‌کند.
