حتماً الآن تلفنتان دستتان است، کامپیوترتان روبرویتان است، دهها فکر در سرتان میچرخد و یک لیست پایانناپذیر از کارهایی که باید انجام شوند، دارید. درست است؟
در همان لحظاتی که خودتان را مدام «مشغول» احساس میکنید، یک پیشنهاد عجیب برایتان دارم:
بله، درست شنیدید. برخلاف تمام توصیههای بهرهوری که تا به حال شنیدهاید، «هیچ کاری نکردن» فقط یک تنبلی نیست؛ این کار یک ابرقدرت است که عمیقترین و خلاقترین بخش مغز شما را فعال میکند.
راز پشت این پدیده را «اثر فضای خالی» مینامیم.
ذهن شما هرگز خالی نیست، فقط در حال استراحت است!
یک لحظه فکر کنید: در طول روز، چند دقیقه از وقت خود را به برنامهریزی نشده، بدون هدف و مختص خودتان اختصاص میدهید؟ اگر پاسخ شما «صفر» است، بدانید که تنها نیستید.
وقتی مغز ما مدام در معرض سیل محرکها قرار میگیرد ایمیلها، جلسات، نوتیفیکیشنهای شبکههای اجتماعی به «حالت فوتیفوری» میرود. این حالت برای خاموش کردن آتش عالی است، اما برای تفکر عمیق، خلاقانه و بلندمدت یک فاجعه است.
تحقیقات نشان میدهند در همین لحظات خالی که ذهن به حالتی به نام «حالت پیشفرض شبکه» میرود، در واقع مغز ما در فعالترین حالت خود قرار دارد. این یک فرآیند پردازش ناخودآگاه است.
انفجار خلاقیت: آن ایده درخشان که به دنبالش هستید، به احتمال زیاد در حین دوش گرفتن یا در حالی که چایتان را مینوشید به ذهنتان میرسد؛ نه در حین نگاه کردن به یک صفحه اکسل.
دیدن ارتباطات: ذهن در این فضاهای خالی، بین تجربیات گذشته و مشکلات فعلی ارتباط برقرار میکند. راهحل از جایی که انتظارش را ندارید ظاهر میشود.
تابآوری ذهنی: یک برنامه مداوم و پر، دعوتنامهای برای خستگی ذهنی و فرسودگی است. فضاهای خالی، باتری وجودتان را شارژ میکنند.
نگران نباشید، از شما نمیخواهم نصف روز را به مراقبه بگذرانید. شروعهای کوچک، تفاوت بزرگ ایجاد میکنند.
۱. ایجاد «فضاهای خالی کوچک»
در طول روز، مکثهای ۵ تا ۱۰ دقیقهای «برنامهریزی نشده» بگنجانید. در این استراحتهای کوتاه:
· به تلفنتان نگاه نکنید.
· سعی نکنید چیزی را «به انجام برسانید».
· از پنجره به بیرون نگاه کنید.
· فقط روی تنفستان تمرکز کنید.
. آغوش باز کردن برای لحظات «کسلکننده»
۲. آغوش باز کردن برای لحظات «کسلکننده»
وقتی برای رفتن به جایی در ماشین منتظر هستید یا در صف ایستادهاید، فوراً به سراغ تلفنتان نروید. اجازه دهید «کسلکنندگی» آن لحظه وجود داشته باشد. خلاقیت اغلب درست در دل همین لحظات بیحوصلگی جوانه میزند
۳. اضافه کردن بلاکهای «زمان خالی» به برنامهریزیتان
همانطور که جلسات مهم را در تقویمتان مینویسید، قرار ملاقات با خودتان را نیز یادداشت کنید. «ساعت هیچ کاری نکردن» را به بخشی جداییناپذیر از برنامهتان تبدیل کنید و به این قرار ملاقات، همان اندازه که به دیگران پایبند هستید، وفادار بمانید.
آنچه ارزشمند است، پر بودن هر لحظه نیست، بلکه معنادار بودن هر لحظه است. و معنا به ندرت در میان هیاهوی مداوم یافت میشود. برای رسیدن به آن، باید شجاعانه، کمی فضای خالی ایجاد کنید.
امروز به خودتان لطفی بکنید و یک استراحت «اثر فضای خالی» به خود بدهید. به یاد داشته باشید که شما یک دلیل علمی برای هیچ کاری نکردن دارید.
خلاقیت شما بیصبرانه در آن فضای خالی منتظر است تا با شما ارتباط برقرار کند
