راستش را بخواهی در سرم اقیانوس افکارم همیشه طوفانی و ومواجی است. موج‌هایی که هر کشتی مستحکمی در درون می‌برد و آن را به اعماق افکار وسیعم می‌برد. حال فکرش کن این اقیانوس با گرداب مثلث برموداییش مرا درون خود می‌برد. مرا مشغول می‌دارد و مرا مسکون می‌دارد تا جایی که دیگر در وجودم هوایی نمی‌ماند و آن‌موقع است که تازه به خود می‌آیم.
فضولی نباشد اما خود تو چه؟ تو نیز اینطور هستی؟ اقیانوس افکار تو چگونه است؟ اقیانوست آرامت، آرام است یا اقیانوس آرامت در محل مثلث برمودایی قرار گرفته است؟
