سلام مجدد به فاصله ی کمتر از
سی ساعت از پست قبلیم🤣
آقا می‌خوام تو این پست ماجرای زن گرفتن خودمو بهتون بگم...
تقریبا یه ماه پیش بود که تصمیم قطعی گرفتم برای مزدوج شدن.برخلاف بارهای قبلی دیگه شک رو گذاشته بودم کنار.با والدینم صحبت کردم و از تصمیم کبرام اون هارو خبر دار کردم.اول مخالف بودن ولی بعد به زور تهدید و تطمیع موافق شدن.
خلاصه دیگه داشتم دوماد میشدم.
یه گزینه معرفی کردن که قرار بود بریم اونو ببینیم.خیلی ازش تعریف میکردن.محجبه،آروم و به حدی کدبانو که یه روضه صد نفره رو هم جمع می‌کنه.من اون دخترو آخرین بار شاید هفت هشت سال پیش در مهمونی خونه مامان بزرگم دیدم.همون وقتی که سیبیل داشت و جای داداشم بود.
خلاصه قرار بود مادرم زنگی بزنه تا قرار مدار آشنایی اولیه رو بذاره که خبر بهمون رسید خاله مادر اون دختره فوت کرده🤣🤣🤣
ای لعنت به این شانس.
بعدش مادرم هم بهم گفت دیگه زشته الآن صحبتشو کنیم و فلان.
منم گفتم چشم.
خلاصه چند روز که ازین ماجرا گذشت خودمم اون شور و اشتیاق اولیه رو نسبت به ازدواج از دست دادم!
شاید اگه اون مرگ اتفاق نمیفتاد الآن قلی میرزا بغلم بود.(قلی میرزا اسم پسر آیندمه).
واقعا راست میگن وقتی میخوای کار خیری انجام بدی باید درش تعجیل کنی وگرنه ممکنه شیطان تورو وسوسه کنه و بی خیالت کنه.
الآن باز تا حد زیادی نسبت به ازدواج بی خیال شدم.
نمی‌دونم چرا این طوریم واقعا.
انگار از ازدواج کمی میترسم.
ازون طرفم تا حدی از زندگی مجردیم راضی هستم و یه حس درونی میگه خودتو اسیر چالش های زندگی نکن و ازدواج فقط فیلم عاشقونه نیست!
هوووووف.درباره ازدواج واقعا نشخوار ذهنی دارم.خیلی نسبت بهش دو دلم.جدای ازینا متاسفانه یکی از مشکلاتی که دارم اینه که نسبت به جنس مخالف خیلی مغرورم.
شاید بگین اوووو چه پسر سیگمایی.
ولی مغرور بودن مثل یه شمشیر دو لبس.از یه طرف جذاب به نظر میای!ولی از طرف دیگه نمیتونی به خوبی با یکی ارتباط برقرار کنی و بخوام خودمونی بگم اهل ناز کشیدن نیستی!
واقعا خوب نیست تا این حد مغرور بودن.
شایدم دلیلش اینه که تا الآن نتونستم عاشق هیچ دختری بشم.
نه عاشق قیافه و نه عاشق اخلاق و رفتار کسی نشدم تاحالا.
شاید اگه یه روزی عاشق شم این مغرور بودنم هم از بین بره.
هرچند من خودمو خیلی خوب میشناسم.
مطمعنم اگه همون دختر جواب نه بده و کمی کلاس بذاره کلا دلزده میشم!مگه این که معجزه بشه و در یک نگاه عاشق شم.
چی بگم والا.
دختر پسرایی که کلا نسبت به جنس مخالف غرورخاصی دارن شاید منظور منو بهتر درک کنن.
نظر شما چیه؟
