جست انسان، که پیچیده ترین مخلوق الهی است، وجودی به عظمت و گستردگی جهان هستی دارد. اما در صورتی که از کسب آگاهی و معرفت نسبت به خود و جهان هستی غفلت ورزد و به درک این عظمت دست نیابد، نه تنها رشد و ارتقایی نخواهد داشت؛ اشرف مخلوقات نخواهد بود و به قرب الهی نخواهد رسید، بلکه همواره در گرفتاری و بیماری به سر خواهد برد.
بسیاری از مشکلات انسان، نسبت مستقیمی با طرز نگرش او به هستی دارد؛ زیرا در صورتی که نگاه وی منطبق بر حقیقت نباشد و او در نا آگاهی از قوانین هستی به قضاوت درباره حوادث و وقایع بپردازد، به تضادهای درونی و بیرونی می رسد و نه تنها به لحاظ اعتقادی سست می شود و خود را در جهان هستی سرگردان و بی پناه می بیند، بلکه در اثر فشارهای روانی حاصل از آن، به بیماری های متعدد و متنوع نیز دچار خواهد شد. در این صورت، او زندگی خود را در حال کشمکش با این عوارض سپری می کند و از فرصت گرانب های عمر بهره کمتری خواهد برد و رسالت خویش را به انجام نخواهد رساند.
بقیه مطالب درکانال ما بگین لینک بدم
