من مرضیه هستم . عاشق رمان در حوزه های اجتماعی تاریخی . رمان خوندن رو به صورت حرفه ای از سیزده سالگی شروع کردم. اولین منبع من کتابخانه پدر بزرگم بود که پر از رمان های ادبیات فرانسه و ترجمه های ذبیح الله منصوری و محمد قاضی بود. من به قدری در آن سن کم، مجذوب فضای رمان های تاریخی و عشقی الکساندر دوما شدم که تقریبا تا قبل از شانزده سالگی تمام آن کتاب های قطور را خواندم و بعد از آن اینشوق زیاد من تا همین امروز با من باقی مانده است.
رمان برای من تنها کتاب نیست از لابلای فضای داستان ها درس های زندگی زیادی را یاد گرفته ام. کتاب خواندن تنها کاری است که همه عمرم بی وقفه انجام داده ام. نه درس های دبیرستان و کنکور و نه امتحانات دانشگاه و نه حتی بعدتر مادر شدن نتوانست مانعی بر سر راه خواندن کتاب ها بشود.
حتی سال ها قبل وقتی برای زندگی به شهری دور مهاجرت کردیم اولین کار من پیدا کردن یک کتابخانه بود. وقتی چشمم به قفسه کتاب های رمان در آنجا افتاد انگار تمام درد دوری و غربت را از یاد بردم و برای مدت های زیادی آن کتابخانه تنها جایی بودن که از آن شهر دوست داشتم. حالا در آستانه چهل سالگی می خواهم خودم دست به کار شوم و داستانم را بنویسم.
