آبي تر از آنم كه بي رنگ بميرم
از شيشه نبودم كه با سنگ بميرم
من آمده بودم كه تا مرز رسيدن
همراه تو فرسنگ به فرسنگ بميرم
تقصير كسی نيست كه اينگونه غريبم
شايد كه خدا خواست كه دلتنگ بميرم
