گاهی انسان خودش از خودش خسته میشود.. /دل نوشته/

زندگی زیباستتت..

ولی نه به زیبایی توو...

زیبایی های زندگی زمانی معنا پیدا می کند که کسی جز خودت راهم دوست داشته باشی..

کسی را که تمام معیار های ذهنیت را در خودش جای داده باشدد(زیبایی وقار تفکر توانایی عقیده رفتار اعمال گفتار...)

زندگی بی معناست در تنهایی..

انسان زوج افریده شد.

باید رنگ زندگی را از دو‌پنجره متفاوت دید تا به زیبایی ان پی برد ..

باید دلیل دومی برا حرکت باشد باید بهانه ای دیگر برای تلاش باشد

خود انسان به تنهایی کافی نیست

انسان خودش از خودش گاهی خسته میشود..

آنگاه که خسته شد باید جای گزینی مهم تر از خودش برای خودش باشد

تا بتواند ادامه دهدد..

انسان مغرور همیشه میگوید خودش را بیشتر از همه دوست دارد اما همیشه یک نفر دومی هست که از خود ادم نیز با ارزشتر و مهم تر باشدد..

و تو ان پنجره دوم من بودی و بی شک تو از من برای من مهم تر بودی و هستی....????