شب ها چقدر به تو نزدیک ترند
روشنی صبح اما تو را با خود می برد
شرق و غرب زندگی یک خط می شود که شمال را به جنوب وصل میکند
اما تو از این راه نمی آیی
می مانی همان دور دور تا به تمنای دیدارت چشم ببندم و راهی شوم بی نهایت را
و ماه مرا به بی نهایت می برد
آنجا که تو ایستاده ای
بلند قامت و پر لبخند
آغوش میگشایی که بیا، خوش زمانی است برای دیدار
1398/06/10