مادر که مریض می شود
خانه یخ می زند
سرد می شود
روحش کسل گشته زمینگیر می شود
قلب خانه مادر است
فرشته ای آسمانی
بوسه بر پای مادر کار سختی نیست
چونکه بهشت زیر پای مادر است
مادرم این اسوه ی مهربانی و صبر
این نماد بزرگی و تلاش مخلصانه
عاشق است
عاشق من ، عاشق زندگی
عاشق فرزندانش
عاشق پدرم
دل مادرم که می گیرد
می نشیند سر سجاده ی عشق
دعا می خواند
می رود در خانه ی خدا
از ما می گوید
از خدا می خواهد
که کند فکر، به حال ما
گرهی بگشاید از گرفتاری ها
مادرم خیاط است
می کند گاهی خیاطی
می دوزد لباس های زیبا
از برای نوه هایش
برای من ، برای بابا
اما با همه ی این سرگرمی ها
مادرم تنهاست
می خوانم تنهایی را
در غم پشت پلکش
در بغض گلویش
در غذاهایی که می پزد هر روز
از برای ما
مادرم ماه است
خدا حفظ کند او را
و بدهد اجرش را هم اینجا
هم آن دنیا
#سید_مهدار_بنی_هاشمی
22بهمن1400