جامعه خلاق، خانواده عادل، مالکیت، عشق و دوستی
۱۶- یک جامعه خلاق محتاج از خودگذشتگی اعضای آن است و تا افرادش خود نباشند چگونه می توانند از خود بگذرند. و این جامعه بی خود است که نیازمند حکومتی جبار و مستبد می باشد.
۱۷ - انسانی که فرد نیست و خودش نیست رابطه اش با دیگران تجاوزکارانه و غصبی است زیرا می خواهد که از طریق بلعیدن دیگران برای خودش هویت و موجودیتی بیافریند و این اساس ظلم در جامعه است.
۱۸- انسان تا عادل نباشد نمی تواند عاشق باشد. یعنی تا خود نباشد نمی تواند از خود بگذرد. و برای عادل بودن و خود بودن باید عارف بود و اهل معرفت نفس.
۱۹ - پس حکومت عدل جز بر فرهنگ و تعلیم و تربیت عرفانی قابل اجرا نیست. و این همان هدف انبیای الهی در تاریخ بوده است و اساس حکومت اسلامی هم جز این نیست.
استاد علی اکبر خانجانی
حکمت حکومت ص ۴
