صدق و صداقت یعنی چه؟

اخلاق عرفانی ص 17: باب صدق

صداقت دو وجه دارد: با خویش و غیر خویش !

صداقت با خویشتن عبارتست از همسوئی و همخوانی احساس با اندیشه و اندیشه با عمل . و این مقام صدیقین و موحدین وجودی است در درجات!

و اما صداقت با دیگران اینست که درباره هر آنچه که در رابطه دارید صادق باشید و نه هر آنچه که در دل و اندیشه خود دارید. یعنی صداقت در مشترکات امور!

===========================

و اما صدق با خویشتن که اساس صدق است اینست که خود را به عمد نفریبی و تخدير و تحریف نکنی احساس و وجدان و عقل خود را که بستر این گمراهی است.

===========================

صدق در قلمرو اخلاق همانا انطباق ایده و عمل است و یا حداقل معنایش اینست که انسان به میزان توانائی و امکاناتش فاصله و تناقض بین ادعا و عمل خود را کاهش دهد و این در صورتی است که ادعای هر کسی دقیقاً بیانگر باورهای باطنی او باشد .

کند و کاوی در اصول جلد4 - در باره صدق - استاد علی اکبر خانجانی

https://t.me/khodshenasi4/6892