فلسفه تکنولوژی و مدنیت

فلسفه تکنولوژی و مدنیت

تکنولوژی حاصل گردهمائی بشر بر مدار عشق و ایثارگریهای دروغین است.  چرا که دعوی ایثار مستلزم اثبات است چون دروغین است. 

هر گاه که فوت و فن به میان می آید دال بر اثبات حقی دروغین است. آنگاه که دیگر عشقی نیست و از عشق فقط یک دعوی دروغین باقی مانده است، نیازمند اثبات است و در اینجاست که تکنولوژی لازم می آید. 
=========

چون عشق در عرصه بهشت آدم - حوایی به پایان رسید انسان دچار احساس نابودی شد و تکنولوژی قلمرو پناه بردن انسان از نابودی است که منجر به تجربه نابودی می شود. انسان برای فرار از نابودی و ترس از نابودی، به تکنولوژی مبتلا شد.

انسان پس از خروج از بهشت جانوری، اول دعوی عشق کرد و در شکست این ادعا، منطقی و اخلاقی شد و در شکست اخلاق و منطق خود به علوم و فنون و سیاست و سلطه و ستم گرائید.

مدنیت حاصل احساس تنهائی انسان پس از خروج از بهشت است. احساس تنهائی همان احساس نابودی است. برای فرار از تنهائی گوئی که عاشق شد. اراده به عشق سرآغاز مدنیت است. و شکست در این اراده سرآغاز سیاست و صنعت است. و شکست در سیاست و سلطه صنعتی سرآغاز انهدام گری و جنون و جنایت است که امروزه شاهدش هستیم.
=============

حوا به آدم می گوید: " اگر براستی مرا عاشقی پس برایم کاری بکن و چیزی جدید برایم بیاور." این سرآغاز خروج از بهشت جاودانگی و سرآغاز کار و فن و تولید و تنوع و دروغ می باشد.

انسان با این خروج و احساس تنهائی و نابودی دچار ایده و آرمان شد. تکنولوژی ظهور این ایده ها و آرمانهاست.

استاد علی اکبر خانجانی
فلسفه جهانی دین ص 109

https://t.me/khodshenasi4/8196