یوهان ولفگانگ فون گوته نویسنده مشهور آلمانی در ۲۸ اوت ۱۷۴۹ میلادی در فرانکفورت پا به عرصه گیتی نهاد. وی توانایی‌های بسیاری داشت و در زمینه‌های مختلفی مثل نقد، روزنامه‌نگاری، نقاشی، مدیریت، تئاتر، سیاست، داستان‌نویسی، آموزش و پرورش، نمایشنامه‌نویسی، شعر، علوم و فلسفه طبیعی کار می‌کرد. وی دارای دیدی باز و خلاقیتی فراوان است که او را از دیگر نویسندگان آلمانی متمایز می‌کند. گوته در سن ۱۶ سالگی جهت تحصیل حقوق راهی دانشگاه لایپزیگ گردید اما به مطالعه ادبی و فلسفه پرداخت. زمانی که تحصیلاتش را در زمینه حقوق تمام کرد سخت عاشق دختری ۱۹ ساله گردید و این ماجرا اثری عمیق و روح حساس وی گذاشت که باعث شد دیگر وی به ازدواج فکر نکند. بعد از مدتی در زادگاه خویش نزد معلمان خصوصی زبان های مختلفی از قبیل لاتین، یونانی، ایتالیایی، انگلیسی، عبری و همچنین موسیقی و نقاشی را آموخت و در رشته ای تحصیلی اش یعنی حقوق موفق به گرفتن درجه دکترا گردید و بعد از آن توانست مقام استادی ادبیات را نیز بگیرد. همچنین با شاعر معروف آلمانی شیلر به مدت ۱۰ سال دوست بود که در این مدت ذوق ادبی وی تا آخرین حد شکوفا گردید. بعد از گذشت چند سال با زنی به نام کریستیان دوست گردید و مدتی نیز در شهر ونزلار اقامت کرد و اثر جاودانش را تحت عنوان آلام ورتر را نیز همانجا به رشته تحریر در آورد. ناپلئون بناپارت در سال ۱۸۰۸ میلادی در شهر ارفورت به ملاقاتش رفت و به وی نشان لژیون دونور را داد وی علاوه بر رشته های ادبی توانایی اش را نیز در رشته های علوم فیزیک و پزشکی اثبات کرد و کتابهایی نیز در زمینه تغییر حال گیاهان و تئوری رنگ ها به رشته تحریر در آورد. در سال ۱۷۷۵ به عنوان شخصیت برجسته ی سیاسی و ادبی شناخته شد و به ایتالیا و سوییس نیز سفر کرد در سال ۱۷۹۲ در جدال علیه فرانسه شرکت کرد و بعد از در گذشت ساکس ریمار» یکباره از سیاست کناره گیری نمود.
وی به اشعار حافظ شیرازی علاقه ی وافری داشت و در معرفی شاعران بلند مرتبه ی ایرانی به ادبیات آلمان و جهان خدمتهای زیادی انجام داد. می توان گفت با اینکه آثار زیادی دارد اما از مکتب خاصی پیروی نمی کند. از آثار وی می توان به ایفی ژنیا گمونت ،تاسو، ورتر، فاوست، نامزدی کورنت سال های ویلهلم ماستر نغمه های رومی هرمان و دروته، دیوان شرقی و غربی اشاره کرد. سرانجام این شاعر و نویسنده ی توانا در ۲۲ مارس ۱۸۳۲ میلادی در وایما، خورشید زندگی اش غروب کرد.
