انسانی که دارای بالاترین سطح از رفاه مادی بوده ولی از درون احساس رضایت از زندگی و آرامش درونی و روحی و روانی نداشته باشد را نمی توان انسانی موفق دانست. آرامش درونی شاید اصلی ترین فاکتوری است که بر اساس آن بتوان گفت یک فرد خوشبخت است یا خیر. کسی که آرامش درونی دارد با تسلط خوبی که روی افکار خود دارد، هرگز دچار تصمیم گیری های شتابزده نمی شوند. در حقیقت این افراد به علت داشتن این خصلت چند گام از دیگران در مسیر موفقیت جلو هستند. آرامش درون و ذهن می تواند به افراد در تصمیم گیری های منطقی که نتیجه آن به سوی موفقیت رفتن است، کمک شایانی نماید. اما با دانستن راه های رسیدن به آرامش درون، هر فردی می تواند آرامش ذهنی و درونی خود را بشدت بالا برد. در این مطلب قصد داریم از میان راه های رسیدن به آرامش درون که تعدادشان بسیار زیاد است، به برخی از بهترین و موثرترین ها اشاره نماییم تا مخاطبان عزیز با کمک آن ها بتوانند نهایت استفاده را برده و با تقویت آرامش ذهنی خود هر چه بیشتر خود را در مسیر دستیابی به موفقیت قرار دهند. با ما همراه باشید.
همواره دیده اید که به فردی که عصبانیست یا هیجان بسیاری دارد می گویند، نفس عمیق بکش. این یک باور عمومی بوده که سال هاست از نظر علمی نیز به خوبی اثبات شده است. تنفس عمیق را یکی از راه های رسیدن به آرامش درون می دانند. زیرا وقتی انسان روی تنفس عمیق خود تمرکز می کند، ذهن روی تقویت حیات و جذب هوا متمرکز می شود و از نظر جسمی نیز ضربان قلب منظم می شود و خون رسانی به مغز نیز متعادل می گردد.
یکی دیگر از راه های رسیدن به آرامش درون، رفتن به دل طبیعت و پیاده روی است. این کار موجب می شود که انسان امکان تنفس عمیق در زمانی نسبتا طولانی را پیدا کرده و حس آرامش را از پدیده های موجود در طبیعت دریافت کند. انسان امروزی مجبور است زمان زیادی را در کالبد شهری و در منزل و محل کار بگذراند. پس گذراندن زمان در طبیعت می تواند لذت از یک سکوت و آرامش مثال زدنی را برای وی به همراه داشته باشد که در نهایت به بالا رفتن آرامش ذهن می انجامد.
برخی فکر می کنند که موسیقی های آرام و آرامش بخش فقط در رسیدن انسان به آرامش می توانند مفید باشند. اما تحقیقات علمی نشان داده هر انسانی هر نوع موسیقی که از آن لذت می برد را می تواند برای رسیدن به آرامش گوش کند. به طور کلی موسیقی های آرام برای هر شخصی با هر نوع سلیقه ای، آرامش بخش هستند. اما موسیقی های دیگر فقط به علاقمندان آن ها می توانند حس آرامش را منتقل کنند. موسیقی را روان شناسان، غذای روح می دانند. هر انسانی برای سلامت جسم خود و زنده نگه داشتن جسم، غذا می خورد. اما خیلی افراد از یاد برده اند که روح انسان بعد دیگر وجود وی است و آن هم به غذای خود برای داشتن حیات سالم نیاز دارد. (راه های رسیدن به آرامش درون)
یک عنصر دیگر در این زمینه، روراست بودن با خود است. انسانی که همان چه در فکرش می گذرد را رفتار می کند، به علت رو راست بودن با خود احساس آرامش درونی بیشتری می کند و درگیری دوگانگی های موجود بین احساسات و عمل خود نخواهد شد. انسانی که در دیدی که به دنیا و هر چیزی دارد، یک نوع فکر می کند، اما در عمل طوری دیگر و معمولا 180 درجه برعکس رفتار می کند، در حقیقت با این دوگانگی بوجود آمده توسط خود، آرامش درونی خود را دچار اختلال می کند.
یکی از مشکلاتی که برخی افراد دارند این است که به راحتی نمی توانند بین آنچه تحت کنترل آن ها هست و آنچه تحت کنترلشان نیست تفکیک قائل شوند. انسان در خیلی موارد در زندگی باید بپذیرد که مواردی در دنیا هست که اصلا نمی توان با اطمینان از آن ها حرف زد و ممکن است آنچه که وی در مورد آن ها در نظر دارد اتفاق نیفتد. به همین جهت باید بتواند قابلیت پذیرفتن حقیقت را داشته باشد تا آرامش خود را از دست ندهد.
همچنین انسان هایی می توانند به آرامش درون و در نتیحه به موفقیت برسند که اشتباهات خود را به راحتی بپذیرند و با خود روراست بوده و نتیجه بگیرند که فقط خودشان می توانند خود را به سوی موفقیت روانه کنند.
برخی خودخواهی را با دوست داشتن و ارزش قائل شدن برای وجود خود اشتباه می گیرند. برخی دیگر هم از آن سمت افراط کرده و اصلا برای خود ارزشی قائل نمی شوند. هر چه انسان بیشتر به خود علاقه داشته باشد آرامش ذهنی و درونی بیشتری را می تواند پیدا کند. انسانی که خود را با وضع موجودش به خوبی پذیرفته و با همین شرایط به خود علاقه مند باشد، هر چند که شرایط اصلا مناسبی هم نداشته باشد، آرامش فکری و درونی بسیار خوبی خواهد داشت. چنین فردی کمتر نا امنی ذهنی را تجربه می نماید.
افرادی که در هر جمعی وارد می شوند با حس شوخ طبعی خود دیگران را بشاش کرده و نشاط را به جمع هدیه می دهند، اول از همه آرامش درونی خود را بالا برده اند که به این شرایط رسیده اند. حتما افرادی را دیده اید که در بدترین شرایط هم در هر جمعی سعی می کنند با حضور خود نشاط را به دیگران منتقل کنند، هر چند که گاهی ممکن است خود این افراد نیز شاداب نبوده و اصلا شرایط مناسبی برای بذله گویی و شوخ طبعی نداشته باشند. شوخ طبعی با مثبت اندیشی همراه است. افرادی که بسیار مثبت اندیش هستند و همواره نیمه پر لیوان را در هر زمینه ای می بینند، از هر پدیده ای هر چند نامناسب می توانند یک بخش کوچک خوشایند پیدا کنند و همان را در ذهن خود بزرگ کنند و با این کار خود را شاداب تر کنند. این افراد بسیار می خندند. پزشکان در آزمایشات بالینی به این نتیجه رسیده اند که خنده می تواند باعث ترشح هورمون هایی در بدن شده که به سلامت و طول عمر انسان کمک می کند. از این رو این افراد از نظر جسمی نیز به طور معمول سلامت بیشتری دارند. خنده را پادزهر استرس می دانند. یکی از هورمون های مفیدی که در هنگام خندیدن در بدن ترشح می شود نقش آرامش بخشی را در بدن ایفا می کند و دقیقا حالت بدن انسان را در حالت تضاد با شرایط استرس و اضطراب که برای سلامت بدن بسیار مضر می باشد، قرار می دهد. (راه های رسیدن به آرامش درون)
یکی دیگر از روش های رسیدن به آرامش درون، داشتن توانایی کنترل و تغییر افکار است. با تمرکز بیشتر روی افکار، انسان متوجه می شود که بسیاری از چیزهایی که به آن فکر می کند احساس واقعی وی نبوده است و به علت نداشتن کنترل کافی روی افکار خود این موارد در ذهنش شکل گرفته اند. با کنترل افکار می توان موارد نامناسب و آزار دهنده ای که در ذهن ما شکل گرفته را تحت کنترل خود گرفته و تغییر دهیم.
در واقع فقط با توجه کردن به افکار، می توانیم ببینیم که خیلی از آنها مبتنی بر ترس یا قضاوت هستند و چون بدون هیچ مقاومتی می‌آیند و می روند، بیشتر ما به صورت ناخودآگاه در طول زندگی خود با آن ها دچار مشکل می شویم. زیرا باور داریم که ما همان افکارمان هستیم. پس وقتی پدیدار می شوند یا غیب می شوند اصلا به آنها نگاه نمی کنیم یا در مقابل آن ها مقاومت نمی کنیم. بلکه با قبول کردن آنها، به آنها اجازه می دهیم اعتقادات و باورهایمان درمورد خودمان و زندگی مان را شکل دهند.
اما وقتی شروع به تشخیص آنها کنید، می توانید تغییرشان دهید. وقتی ببینید افکارتان تا چه اندازه با احساس واقعی شما متفاوت هستند، می توانید فکر دیگری را جایگزین آن در ذهن خود کنید. تمامی مواردی که در ذهن هر فردی از کودکی تا سنین بالا به مرور شکل گرفته می تواند مواردی نادرست و آزار دهنده به ویژه برای خود شخص باشد. از این رو اینکه انسان هر زمانی که به خود بیاید هم دیر نیست، یک اصل اساسی می باشد. یعنی هر فردی نباید بگوید من سن زیادی دارم و دیگر نمی توانم افکار خود را تغییر دهم. بلکه با تلاش برای تسلط بر افکار خود باید سعی کند که افکار نادرست و منفی را در خود از بین برده و آن ها را با موارد مناسب جایگزین کند.
