خواندن قصه کودکانه برای کودکان به خصوص قبل از خواب، آرامش روانی لازم برای به خواب رفتن را برای آن ها فراهم می کند. قصه های کودکانه می توانند ذهن کودکان را از دنیای واقعی جدا کرده و به دنیای تخیلات منتقل کنند و به خواب رفتن در دنیای وهم و خیال به آسانی صورت می گیرد. بچه ها با شنیدن قصه های مختلف، خود را در موقعیت های گوناگون تصور می کنند، به جای شخصیت های قصه زندگی می کنند و به جای آن ها تصمیم می گیرند و احساسات مختلفی را تجربه می کنند.
بچه ها عاشق شنیدن داستان های تکراری هستند و این کار برای آن ها نه تنها حوصله سر بر نیست بلکه شنیدن دوباره و چندباره ماجرای قصه ای که دوست دارند، آن ها را به وجد می آورد. کافیست با ماجرای یک داستان ارتباط برقرار کنند، خواهید دید که چطور بار ها و بارها از شما درخواست می کنند تا همان قصه را برای آن ها بخوانید.
از طرفی سلیقه کودکان خیلی پیچیده نیست. تقریبا می توان حدس زد که چه ماجراهایی بیشتر برای آن ها جذاب است. پیچیدگی های محتوا برای آن ها جذاب نیست و قصه هایی که تعداد کاراکتر کم و ماجراهای هیجان انگیز دارند، برای آن ها جذاب است. قصه های کوکانه ای نظیر شنل قرمزی، شنگول و منگول، سیندرلا، سفیدبرفی، قصه های حسنی، خرگوش باهوش و غیره، از جمله قصه های قدیمی و جذابی هستند که تقریبا برای اغلب کودکان مورد پسند بوده اند و برای چندین نسل خاطره ساخته اند.
یکی از معروف ترین قصه های کودکانه ای که تقریبا همه ما از دوران کودکی خود آن را به یاد داریم، قصه شنگول و منگول است. قصه 3 بزغاله و گرگی که قصد فریب آن ها را دارد. آیا شما هم تا به حال دوست داشته اید که این قصه نوستالژی و زیبا ادامه داشته باشد؟
فکر ادامه شنگول و منگول از تصور کودکانی به سرم زد که بعد از تمام شدن قصه نه تنها نمی خوابند، بلکه برای ادامه ماجرای قصه ای که با آن خو گرفته اند، بیقراری می کنند. حتما شما با آن مواج شده اید..."بقیش چی؟"، "بعدش چی میشه؟" و "ادامشم بگو".
بنظر شما اگر قرار باشد ماجرای داستان شنگول و منگول ادامه داشته باشد، چگونه می شود؟
