پروانه شدی رفتی/من شمع شدم ماندم
تا آخر جان سوختم / آرام نمی ماندم
سوزنده تر ازخورشید/رخشنده تر ازالماس
این ظن ناظران بود/چون خویش نمیخواندم
ای یار از آن رنجی / کز دوری تو جا ماند
با اشک و غم و اندوه/تنها همی ماندم
ای تک گل باغ عشق/ای معجزه ی نادر
با سوز غم عشقت / منظور را رساندم
اینگونه مرا دیدی / آتش نگرفت جانت
افسوس که عمرم را/درکوی تو بنشاندم
اینک که پشیمانم /عمریست مرا باقی؟
یا اینکه به زیر خاک/من ریشه ای دواندم
04/05 17:27p.m. mdj1
