تفاوت اضطراب با ترس در اینه که ما در ترس دلیل مشخصی داریم و میدونیم از چی میترسیم، اما دلیل اضطراب مبهمه!
اضطراب دو مقوله کاملا متفاوت داره، اضطراب کارآمد و اضطراب مخرب...
اضطراب کارآمد اون میزانی از اضطرابه که ما رو به کار وامیداره، داشتن این اضطراب لازمه،که دانش آموز بشینه مطالعه کنه.
این نمونه اضطراب بسیار هم مفیده اما کمتر یا بیشتر از این هردو مخل خواهند بود ؛ کمتر از این حد باعث میشه ما کارامون رو به خوبی انجام ندیم و بیشتر از اون هم باعث ایجاد اخلال میشه و کارمون کیفیتش رو از دست میده.
وقتی دانش آموزی در حال آماده شدن برای امتحانه و اضطرابش خیلی بالاست کیفیت یادگیریش به حداقل خودش میرسه، در نتیجه دانش آموز وقتی برگه رو نگاه میکنه اصلا از خود برگه ترسی نداره و بیشتر در مورد عواقبشه که خیلی میترسه. این که اگر امتحان رو خراب کنه نظر والدین و معلمش درموردش چه تغییری میکنه و .... این تصورات ذهن دانش آموز رو به هم میریزه و حتی سوالایی که بلدم هست دیگه نمیتونه جواب بده!
خب حالا میرسیم به عواملی که ایجاد اضطراب میکنن :
عوامل فردی مثل اضطراب ارثی یا تیپ شخصیتی مضطرب
عوامل خانوادگی مثل خانواده های کمالگرا
عوامل اجتماعی مثل بالا بودن رتبه اجتماعی بعضی از شغل ها
چه راه حل هایی برای کاهش استرس وجود داره؟
ریلکسیشن یا آرام تنی: دانش آموز باید بدن خودش رو از پایین ترین نقطه که کف پاشه منقبض کنه و بعد از سه یا 5 ثانیه رها کنه و اینو همینطور بیاد بالا تا به گردن و سر برسه، زمانی که ما دچار انقباض میشیم مقداری از آن وارد سیستم بدن میشه و بدن در حالت آماده باش قرار میگیره، این انقباض شدید و انبساطی که در ادامه ش قرار میگیره باعث میشه اون انقباضی که در اثر اضطراب ایجاد شده بود از بین بره.
نفس عمیق: سه تا نفس عمیق میتونه بسیار کمک کنه
فکر نکردن به عواقب آزمون: اینکه دانش آموز به عواقب آزمون خیلی فکر نکنه ، در این مورد بالتبع خانواده کمالگرا هم باید حواسشون باشه که از میزان کمالگراییشون کم کنن و سعی کنن به دانش آموز بر اساس توانمندیاش نگاه کنن.
ورزش منظم: ورزش منظم هم به عنوان یکی از اصلی ترین کاهنده های اضطراب شناخته میشه.
برای دسترسی داشتن به محتوای کامل اینجا کلیک کنید.
