بدترین آسیب شبکههای مجازی پر کردن حافظه هیجانی ماست.
عکسها و تصاویر و خاطرات و نوشتههایی که هر یک زادهی یک هیجانند که حال با توجه به حافظهی هیجانی خوب یا بد یک فرد اثری که میگذراند پر کنندهی مغز با هیجانات مختلف از افراد مختلف است. با خود فکر کنیم چند سال است که در اینستا یا توییتر هستید؟! چقدر اخبار منفی ویدیو و تصویرهای بدون استفاده از این چند سال در ذهن خود دارید؟!
هر مقداری که باشد جواب شما میشود مقداری که از خود و ذهن-اغلب-جوان خود مراقبت نکردهاید. اگر وجود در اینجا روزانه به کسر اضطراب شما در جهت زیستن کمک میکند یعنی از این راه کسب درآمد میکنید یا تولید محتوا میکنید. خب عیبش چیست و چه کسی شما را منع میکند اما اگر نه و منتظر یا عاشق کسی هستید یا همواره دارید اسکرول میکنید به امید حال بهتر یا هیجانات بیشتر از دیدن هزاران عکس جذاب از مدلهای مختلف و سبک زندگیها و بلاگرهای جذاب یا لباسها و لوازم و اکسسوریهای مختلف، بدانید این اسکرول کردن روزی حافظهی شما را عمیقا به چالش خواهد کشید.
بیایم با خود فکر کنیم چقدر از این زمانهارا میتوانستیم به خواندن کتابی که به بهتر شدن زندگیمان کمک میکند اختصاص دهیم یا چرا این حرف کلیشهای را بزنم؟!! اصلا میدانید ورق زدن یک کتاب و تمرکز کردن ۳۰ دقیقه چقدر به منظم شدن ذهنمان کمک میکند؟ همین را در نظر بگیریم. دست برداریم از این اسکرولهای لذت بخش با ترشح دوپامین در مغز. من مرده شما زنده ولی نسلهای آینده قرار است این وسیله را مثل سیگار تحریم کنند. از واقعیتِ آینده دور نیست که روی جعبهی گوشی عکس یک مغز آتش گرفته را بکشند و بنویسند "گوشی برای سلامت مغز مضر است."